Աբրահամը արդեն ճանաչո՞ւմ էր Աստծուն, Որի հրամանին հետևեց:

Համարվում է, որ այն ժամանակների գիտության մեջ հմուտ լինելով՝ կուռքերի Աստված չլինելը լավ հասկացել էր և նրանց հակված չէր եղել երբեք, ուստի Աստված նրա սրտին ազդելով՝ Ինքն Իրեն հայտնեց Աբրահամին: Եվ նա էլ առանց փշի արտի նման հավատի պտուղը պտղաբերելով՝ այն աստիճանի կատարյալ հնազանդության հասավ, որ հավիտենական Աստծո գերագույն հրամանին հակառակ չգործեց: Քանի որ միայն բնական լույսով Աստծուն ճանաչելը մարդու համար անկարելի լինելով, անպայման գերբնական շնորհի կարիքն ունի [մարդը], որպեսզի Նրան ճանաչի (Հովհ. 6:44):

 

Պողոս եպս. Ադրիանուպոլսեցի, «Զանազանութիւն հինգ դարուց», Հատոր Ա, Վաղարշապատ, 1902

Օրհնությամբ ՝ ԱՀԹ Առաջնորդական Փոխանորդ Տ․ Նավասարդ Արքեպիսկոպոս Կճոյանի
Կայքի պատասխանատու՝ Տեր Գրիգոր քահանա Գրիգորյան
Կայքի հովանավոր՝ Անդրանիկ Բաբոյան
Web page developer A. Grigoryan
Բոլոր իրավունքները պաշտպանված են Զորավոր Սուրբ Աստվածածին եկեղեցի 2014թ․