30 Նոյեմբեր, Շբ
1 Աստծոյ պատգամը՝ ուղղուած Քեղկիայի որդի Երեմիային, որը Բենիամինի երկրում՝ Անաթոթում ապրող քահանաներից էր: 2 Տէրը նրա հետ խօսեց Հրէաստանի արքայ Ամոնի որդի Օսիայի օրօք՝ վերջինիս թագաւորութեան տասներեքերորդ տարում, 3 նաեւ Հրէաստանի արքայ Օսիայի որդի Յովակիմի օրօք, մինչեւ Յուդայի երկրի արքայ Օսիայի որդի Սեդեկիայի տասնմէկերորդ տարուայ վերջը, մինչեւ Երուսաղէմի բնակչութեան գերութիւնը, որ տեղի ունեցաւ նոյն տարուայ հինգերորդ ամսին: 4 Տէրը խօսքն ուղղեց ինձ եւ ասաց. 5 «Դեռ քեզ որովայնում չստեղծած՝ ես ընտրեցի քեզ եւ, դեռ արգանդից դուրս չեկած, սրբացրի քեզ ու հեթանոսների վրայ մարգարէ կարգեցի»: 6 Իսկ ես ասացի. «Տէ՛ր, ո՛վ դու Տէր, ահա ես նոյնիսկ խօսել չգիտեմ, քանզի մանուկ եմ»: 7 Տէրն ինձ ասաց. «Մի՛ ասայ, թէ՝ “Մանուկ եմ ես”. ում մօտ որ ուղարկեմ քեզ, բոլորի մօտ էլ պիտի գնաս ու այն ամէնը, ինչ որ պատուիրեմ քեզ, պիտի խօսես: 8 Չվախենաս նրանցից,– ասում է Տէրը,– քանզի ես քեզ հետ եմ քեզ փրկելու համար»: 9 Եւ Տէրը, ձեռքն ինձ երկարելով, հպեց բերանիս ու ասաց. «Ահա իմ խօսքը քո բերանը դրեցի: 10 Ահա քեզ այսօր իշխանութիւն տուեցի ազգերի ու թագաւորութիւնների վրայ, որպէսզի դրանք քանդես ու խորտակես, կործանես ու աւերես, կառուցես ու հաստատես»: