Աստծո իրական մարդը

Մի անգամ ավազակներ մտան ծեր վանականի խուցն ու ասացին նրան.

- Ուզում ենք տանել այն ամենն ինչ խցումդ ունես:

Նա պատասխանեց.

- Եթե ուզում եք՝ վերցրեք, որդյակնե՛ր:

Նրանք վերցրեցին ինչ, որ գտան ու գնացին: Սակայն մի թաքցրած տուփ կար, որ չգտան: Վանականը վերցրեց այդ տուփն ու շտապեց ավազակների ետևից.

- Որդյակնե՛ր,- ձայն տվեց նա,- մոռացել եք այս տուփը վերցնել:

Ավազակներն ապշեցին վանականի արարքից ու ետ բերեցին իրենց ողջ վերցրածը: Նրանք զղջացին իրենց արարքի համար ու միմյանց ասում էին, որ այդ վանականն Աստծո իրական մարդն էր:

Ռուսերենից թարգմանությունը՝ Էմիլիա Ապիցարյանի