25 Նոյեմբեր, Բշ
Ոմն ծեր ասաց. «Ատեցի երիտասարդների ամբարտավանությունը, որովհետև տքնում են և վարձ չեն ստանում, քանզի մարդկային փառքին են հետամուտ»: Մեկ այլ իմաստուն ծեր ասաց. «Ավելի լավ է երիտասարդը սնափառ լինի, քան հեղգ, քանզի սիրելով սնափառությունը` ակամա ստիպված է լինում ժուժկալել և հսկել, մերկ լինել և զրկել իրեն, ձգտում է սիրելի լինել այլոց և ողորմած, համբերել վշտերին և դիմակայել նեղություններին՝ հանուն մարդկանց գովեստի: Երբ սրանց մեջ հարատևում է, Աստծո շնորհը գալիս է նրան ասելու. «Ինչո՞ւ այդ վշտերը Ինձ համար չես կրում, այլ` մարդկանց»: Այնժամ զղջալով հնազանդվում է Նրան առաքինությունների մշակը և արհամարհում մարդկային փառքն ու գովեստները՝ հուսալով Աստծո ողորմությանը»: Եվ ովքեր լսեցին այս խոսքը` ասացին. «Այո՛, իսկապես դա այդպես է. հեղգը փրկության պատճառ չունի, ինչպես որ սնափառն ունի»:
«Սուրբ հայրերի վարքն ու կենցաղավարությունը» գրքից, Հատոր Ա, Էջմիածին 2016