28 Նոյեմբեր, Եշ
Բարի նպատակով արված ջանքն ու աշխատանքը միավորում, ջերմացնում, առաքինացնում և զվարթացնում է մարդկանց: Դեռևս քրիստոնեության հիմնադրման առաջին իսկ օրերից կարևորվում էր համայնքային կյանքում մեկ սիրտ և մեկ հոգի լինելը: Երբ համայնքում յուրաքանչյուրն իր կարողության չափով փորձում էր օգտակար լինել այն անձանց, ովքեր կարիքի մեջ էին: Ուրախություն էին ապրում և՛ տվողները, և՛ ստացողները, բոլորը վայելում էին Աստծո մեծ շնորհը:
Զորավոր Սուրբ Աստվածածին եկեղեցու համայնքն իր կարողության չափով հաճախակի միավորվում է ծերերին օգնելու նպատակի շուրջ: Տիկնանց միության անդամները եկեղեցու հոգևոր հովիվ Տեր Գրիգոր քահանա Գրիգորյանի առաջնորդությամբ պարբերաբար այցելում են Երևանի N 1 տուն-ինտերնատի անկողնային հիվանդների խնամքի բաժանմունքի թվով վաթսունհինգ ծերերի:
Մինչ այցելությունը, տիկնանց միության անդամներին առիթ է ընձեռնվում վայելելու միասնական աշխատանքի բարի պտուղները: Նրանք մեծ սիրով լծվում են գործի. որոշվում է, թե ի՞նչ ուտեստներ են պատրաստելու, գնումներ են կատարում և անցնում պատրաստման աշխատանքին: Տիկնանց միության ատենապետուհի Սաթենիկ Սիմոնյանը նշեց, որ ամեն անգամ այս ծառայությանը մասնակցել ցանկացողների թիվը ավելանում է: Իսկ երբ ամեն ինչ պատրաստ է, նրանք շտապում են սիրո բնական պտուղներին՝ աղոթքին, ուշադրությանը, զրույցին, մխիթարությանն ու հոգատարությանը բաժնեկից դարձնել ծերերին:
Սուրբ Գիրքը հորդորում է. «Մի՛ հապաղիր հիվանդին տեսության գնալ, և դա շնորհ կհամարվի քեզ համար» (Սիրաքի իմաստություն 7:39):
Մինչ ծերանոցի ծերերին սնունդը բաժանելը Տեր Գրիգորը բժշկության աղոթք է կատարում ծերերի համար, տիկնանց միության մյուս անդամները զրույցներ են ունենում նրանց հետ: Ամեն այցելություն յուրաքանչյուր ծերի համար ուրախություն է և մխիթարություն:
Աստված սեր է: Այդ սերը հոգ է տանում և ծառայում է ողջ արարչությանը: «Աստվածային սեր ունեցողը միայն ինքն իր մասին չի մտածում» (Ա Կորնթացիներ 13:5): Եվ Աստծուն նմանվել ցանկացողները չեն կարող չնկատել, չօգնել և չծառայել կարիքի մեջ գտնվողին, ով նույնպես կրում է իր մեջ Աստծո պատկերը:
«Ուրախ լինել Աստծով նշանակում է. սիրել, ինչպես Նա է սիրում, օգնել, ինչպես Նա է օգնում, տալ, ինչպես Նա է տալիս, ծառայել, ինչպես Նա է ծառայում» (Մայր Թերեզա):
Կարինե Սուգիկյան