Իբրև թե ժամանակների սկզբում Տերը տաս Ադամ պատրաստեց կավից: Նրանցից մեկը հողն էր վարում, մյուսը՝ ոչխարներին արածեցնում, երրորդը՝ ձուկ որսում… Որոշ ժամանակ անց նրանք իրենց Հոր մոտ եկան խնդրանքով.
- Ամեն ինչ ունենք, բայց ինչ-որ բան պակասում է: Ձանձրանում ենք:
Տերը նրանց խմոր տվեց ու ասաց.
- Յուրաքանչյուրդ ձեր հայեցողությամբ կին պատրաստեք, ով ինչպես ուզում է՝ գեր, նիհար, բարձրահասակ, ցածրահասակ… Իսկ ես կյանք կդնեմ նրանց մեջ:
Դրանից հետո Տերն ափսեով շաքարի կտորներ բերեց ու ասաց.
- Այստեղ տասը կտոր է: Թող յուրաքանչյուրը մեկական կտոր վերցնի ու կնոջը տա, որպեսզի կյանքը նրա հետ քաղցր լինի:
Բոլորն այդպես էլ արեցին, բայց Տերը խոժոռվեց.
- Ձեր մեջ խաբեբա կա, քանի որ ափսեի վրա տասնմեկ կտոր շաքար էր: Ո՞վ է երկու կտոր վերցրել:
Ոչ ոք չպատասխանեց: Տերն էլ վերցրեց նրանց կանանց, խառնեց ու խառը բաժանեց:
Այդ օրվանից տասը տղամարդուց ինը կարծում է, որ ուրիշի կինն ավելի քաղցր է, որովհետև շաքարի հավելյալ կտոր է կերել:
Եվ Ադամներից միայն մեկը գիտի, որ բոլոր կանայք միանման են, քանի որ շաքարի ավելորդ կտորն ինքն էր կերել:
Ռուսերենից թարգմանությունը՝ Էմիլիա Ապիցարյանի
Զորավոր Սուրբ Աստվածածին եկեղեցի