Բարոյական պարտքի առջև

Մեր Տիրոջ Հիսուս Քրիստոսի համբարձումից հետո առաքյալները նորադարձ քրիստոնյաներից ընդունում էին նվիրատվություններ, որոնք բաշխում էին բոլորին՝ նայած թե ով ինչ բանի կարիք ուներ (Գործք Առաքելոց 2:45): Օրինակները խոսում են հավատացյալների անկեղծ, զոհաբերվող և մերձավորի կարիքներին մասնակից սիրո մասին: Ողորմածությամբ և գթասրտությամբ քրիստոնյան իր բարոյական պարտքն է կատարում իր մերձավորի հանդեպ: Այդ պարտքի մասին է հիշեցնում Հովհաննես առաքյալն իր ընդհանրական նամակում. «Այն մարդը, որ նյութական ամեն բարիք ունի և տեսնելով, որ իր եղբայրն օգնության կարոտ է, գութ չի տածում, ինչպե՞ս կարող է ասել, թե Աստծո սերն ունի իր մեջ» (Ա Հովհաննես 3:17):

Բարոյական պարտքի այդ մեծ պատասխանատվությամբ թե՛ Զորավոր Ս. Աստվածածին եկեղեցու համայնքը, թե՛ անհատներ իրենց ունեցած բարիքից բաժնեկից են դարձնում կարիքի մեջ գտնվող իրենց մերձավորներին: Սեպտեմբերի 20-ին, Զորավոր Ս. Աստվածածին եկեղեցում, հոգևոր հովիվ Տեր Գրիգոր քահանա Գրիգորյանը Հարությունյան Մարիամին (20տ.) հանձնեց դրամական օգնություն (100 ԱՄՆ դոլար), որ այս անգամ տրամադրել էր Ռուսաստանի Դաշնությունում բնակվող Տաթևիկ Քալանթարյանը: Մարիամը Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության Քաշաթաղ շրջանի Ծիծեռնավանք գյուղից է: Հարությունյան բազմազավակ՝ ութ երեխաներից բաղկացած ընտանիքի ավագ զավակն է: Ուսանելու և աշխատելու նպատակով նա եկել է Երևան և բնակվում է իր տատիկի տանը, որը գտնվում է Սարի թաղի 28 փ. 43 բն. հասցեում: «Ծնողներս հողագործությամբ են զբաղվում և ի վիճակի չեն հոգալ իմ ուսման վարձը: Այդ պատճառով այժմ աշխատում եմ կարի ֆաբրիկայում, որպեսզի կարողանամ վճարել անգլերենի ուսուցման վարձը՝ հնարավորության դեպքում օգնելով նաև ընտանիքիս»,- ասաց Մարիամը՝ շնորհակալություն հայտնելով Տեր Գրիգորին և աջակից անձին, որ ձեռք մեկնեցին իրեն և իր ընտանիքին:

Կարինե Սուգիկյան