Վհատված աշակերտը հարցնում է վանահորը.
- Ինչքան կամենում եմ մոտենալ կատարյալին, ձախողվում եմ, անկում եմ ապրում և սխալվում:
Վանահայրը պատասխանում է.
- Նայիր մանանեխի հատիկին. այն մեծ քայլերով չէ, որ աճում է, այլ աստիճանաբար և քայլ առ քայլ: Եթե մանանեխի փոքրիկ հատիկը ընկներ հսկա ծառերի մեջ և նրանց մեծությունից վհատվեր, երբեք էլ աստիճանաբար, աննկատ չէր աճի ու դառնար շատ ավելի հսկա ու ապշեցուցիչ մի ծառ: Երբ չի ստացվում հասնել նպատակիդ, նայիր շուրջդ և կտեսնես, թե հենց այդ պահին ինչքան շատ բան ունես անելու, որպեսզի մոտենաս կատարյալին: Մշտապես կատարիր նույնիսկ ամենափոքր քայլը, որը տվյալ պահին ընձեռված է և ստացվում է, որովհետև այդ փոքր քայլն է, որ քեզ մոտեցնում է սպասված նպատակին:
Հովհաննես Մանուկյան