Մի երիտասարդ անհաջողակ էր սիրո հարցում: Նրան պատահած բոլոր աղջիկներն «այն չէին»: Նրանցից ոմանք գեղեցիկ չէին նրա համար, մյուսները հիմար էին, երրորդները՝ փնթփնթան: Իր իդեալի փնտրտուքներից հոգնելով՝ որոշեց մի իմաստունից խրատ հարցնել:
Երիտասարդին ուշադիր լսելով՝ ծերն ասաց.
- Տեսնում եմ, որ մեծ դժվարության մեջ ես: Բայց ասա՛ ինձ, ինչպե՞ս ես քո մորը վերաբերվում:
Երիտասարդը շատ զարմացավ:
- Մայրս ի՞նչ կապ ունի: Դե, չգիտեմ… Իր հիմար հարցերով, տաղտկալի հոգատարությամբ, խնդրանքներով ու բողոքներով հաճախ է ինձ նյարդայնացնում: Բայց կարող եմ ասել, որ սիրում եմ նրան:
Ծերը լռեց մի պահ ու գլուխն օրորելով՝ ասաց.
- Դե ինչ, ես քո առջև կբացեմ սիրո գլխավոր գաղտնիքը: Երջանկություն կա՛ և այն քո թանկարժեք սրտում է պահվում: Եվ սիրո մեջ հաջողություն ունենալու սերմը քեզ համար մի շատ կարևոր մարդ է ցանել՝ քո մայրը: Եվ ինչպես որ նրան ես վերաբերվում, այդպես էլ աշխարհի բոլոր կանանց կվերաբերվես: Չէ՞ որ մայրն առաջին սերն է, ով իր հոգատար գիրկն է բացել քո առջև: Դա կնոջ առաջին կերպարն է քեզ համար: Կսիրես ու կհարգես քո մորը՝ կսովորես գնահատել ու հարգել բոլոր կանանց: Եվ այդժամ կտեսնես, որ քո հավանած աղջիկը ցուցաբերածդ ուշադրությանը քնքուշ հայացքով, նուրբ ժպիտով ու բարի խոսքով կպատասխանի: Այլևս կանխակալ կարծիք չես ունենա կանանց վերաբերյալ: Ճիշտ լույսի ներքո կտեսնես նրանց: Մեր երջանկության չափանիշը մեր ծնողների հանդեպ ունեցած վերաբերմունքն է: Երկրորդ խորհուրդս էլ քեզ. որպես կյանքի ընկեր փնտրիր այն աղջկան, ով սիրում ու պատվում է իր հորը:
Երիտասարդը երախտագիտությամբ խոնարհվեց իմաստուն ծերունուն ու հեռացավ:
Ռուսերենից թարգմանությունը՝ Էմիլիա Ապիցարյանի
Զորավոր Սուրբ Աստվածածին եկեղեցի