Խաչի ճանապարհ

Մի երիտասարդ շտապում է դեպի հեռավոր մի վանք, ճանապարհին հանդիպում է Աստծո հրեշտակին և պարծենում.

- Կարդացի Ավետարանը, ուր գրված է` վերցրու խաչդ և արի իմ հետևից և ամեն ինչ թողեցի և վանք եմ գնում, որպեսզի դառնամ հանրահայտ վանական, թեև փոքր եղբայրս ու մայրս իմ խնամքի կարիքն ունեն:

Հրեշտակը պատասխանում է.

- Աստված յուրաքանչյուրին յուրովի է ծառայության կանչում: Ամենից կարևորը ներքին խաչն է: Կարո՞ղ ես հրաժարվել վատ սովորույթներից, ինչպես օրինակ` դժգոհելուց, դատելուց, շատախոսությունից, հպարտությունից, պարծենկոտությունից, ցանկասիրությունից, քանի որ այդ ամենից հրաժարումն արդեն իսկ խաչ կրել է նշանակում:

Երիտասարդը շարունակում է պարծենալ.

- Կարծում եմ՝ արդեն ամեն բանից էլ հրաժարվել եմ ու վանականի պես շուտով կատարյալ հոգևոր կյանքով կապրեմ:

Հրեշտակը պատասխանում է.

- Ավելի լավ է խոնարհ աշխարհականը, քան պարծենկոտ վանականը: Արդ, ետ դարձիր դեպի տուն և առանց պարծենալու խոնարհաբար ընտանիքիդ և մերձավորներիդ օգնիր, ահա առաջին քայլը, որ պիտի կրես քո խաչը և հետևես Քրիստոսին...

Հովհաննես Մանուկյան