Հսկա կոկորդիլոսն ընկնում է մետաղյա, ամուր ցանցի մեջ և ինչքան շարժվում է, ձգտում ազատվել, ցանցն ավելի է սեղմվում ու ցավ պատճառում: Այդպես երկար մնալով ցանցի մեջ արցունք է թափում և դիմում Աստծուն.
- Այսքան փոխվել և աստվածահաճո եմ դարձել. որևէ մեկի վրա չեմ հարձակվում, չեմ վնասում, սարսափ չեմ տարածում, ազատի՛ր ինձ այս ցանցից և կշարունակեմ լինել այսպիսին՝ իմ փոփոխված, բարի կերպարը վկայելով ուրիշներին:
Արարիչը պատասխանում է.
- Այդպիսին ես դարձել, որովհետև մետաղյա ցանցն է քեզ սեղմում ու սահմանափակում: Երբ դրանից ազատվես, մեծ ախորժակով կհարձակվես չորսբոլորն ու շատերին վնաս կպատճառես...
Ցանցը հիվանդություններն են, փորձությունները, դժվարությունները և այլն, իսկ կոկորդիլոսը մեր հպարտությունն է, որ կոկորդիլոսի արցունք է թափում ցանցի մեջ հայտնվելիս... Հաճախ մարդկանց թվում է, թե իրենք փոխվել են, բայց Աստված նայում է մարդու սրտին ու տեսնում, որ այդպես չէ...
Հովհաննես Մանուկյան