Ոմն եղբայր հարցրեց հայր Արսենին և ասաց. «Իմ խորհուրդներն ինձ խռովեցնում են, ասելով՝ ո՛չ կարողանում ես աշխատել և ո՛չ էլ պահեցողություն անել. գնա՛ հիվանդներին խնամիր. դա էլ է մեծ գործ»: Ծերը, անմիջապես ճանաչելով սատանայի սերմանածը, ասաց նրան. «Գնա կե՛ր, ըմպի՛ր, ննջի՛ր և մի՛ աշխատիր, միայն թե խցից դուրս մի՛ արի՝ գիտենալով, այն որ խցում մենակ նստելն է մենակյացին իր կարգի մեջ պահում»: Եվ նա այդպես արեց երեք օր. ուտում էր, ըմպում և քնում: Ապա հագենալով՝ ձանձրացավ, վերցրեց արմավենու տերևներն ու հերձեց: Հաջորդ օրը սկսեց հյուսել, և երբ քաղցեց՝ ասաց. «Քիչ արմավ մնաց, սրանք էլ վերջացնեմ, հետո կճաշեմ»: Եվ երբ վերջացրեց, ինքն իրեն ասաց. «Մի քանի սաղմոս էլ ասեմ, հետո կճաշեմ»: Եվ այսպես քիչ-քիչ աճում էր և առաջադիմում՝ իրեն հանձնելով Աստծուն, մինչև որ իր կարգի մեջ մտավ: Այնուհետև գոտեպնդվելով ընդդեմ խորհուրդների՝ հաղթում էր նրանց:
«Սուրբ հայրերի վարքն ու կենցաղավարությունը» գրքից, Հատոր Ա, Էջմիածին 2016
Զորավոր Սուրբ Աստվածածին եկեղեցի