Մի մենակյաց կար, որն ուներ աղքատ աշխարհիկ եղբայր, և ինչ վաստակում էր, տալիս էր այդ աշխարհիկ եղբորը, իսկ աշխարհիկն ավելի էր աղքատանում: Եվ եղբայրը, գնալով մի ծերի մոտ, պատմեց եղելությունը: Ծերը նրան ասաց. «Եթե կամենում ես ինձ լսել, այլևս մի՛ տուր նրան, այլ ասա՛. «Եղբա՛յր, քանի դեռ կար` տալիս էի քեզ, իսկ հիմա ինչ որ դու վաստակես, բե՛ր ինձ քո վաստակից»: Եվ ինչ որ բերի քեզ, վերցրո՛ւ նրանից և որտեղ գիտես՝ մի օտարական կամ ծեր աղքատ կա, տո՛ւր նրան և աղաչի՛ր, որպեսզի աղոթք անի նրա համար»: Եվ եղբայրն այդպես էլ արեց. երբ եկավ աշխարհիկ եղբայրը, խոսեց նրա հետ` ինչպես ծերն էր իրեն ասել, և նա տրտմությամբ գնաց իր տուն: Առաջին օրը մի քիչ բանջար բերեց իր վաստակածից, և եղբայրը վերցնելով այն՝ տվեց ծերերին և աղաչեց նրանց` աղոթք անել նրա համար, և օրհնվելով նրանցից` գնաց: Այդպես դարձյալ բերեց բանջարեղեն և հաց, և եղբայրը վերցնելով` նույն կերպ վարվեց: Երրորդ այցին` շատ բան բերեց, նույնիսկ` ձուկ և գինի, և եղբայրը տեսնելով՝ զարմացավ, ապա կանչելով աղքատներին՝ կերակրեց նրանց: Եվ ասաց նրան եղբայրը. «Մի՞թե հացի կարիք ունես, եղբա՛յր»: Եվ նա ասաց. «Ո՛չ, տե՛ր, որովհետև երբ քեզանից որևէ բան էի առնում, որպես կրակ էր մտնում իմ տուն և լափում էր ամեն ինչ, իսկ դրանից հետո, ինչ քեզնից չեմ վերցնում, Աստված ողորմեց ինձ և օրհնեց»: Եղբայրը, գնալով ծերի մոտ, պատմեց այն ամենը, ինչ պատահեց իր հետ: Եվ ծերը նրան ասաց. «Չգիտե՞ս, որ մենակյացի վաստակը հուր է` ուր մտնում է` այրում է: Առավել ևս ա՛յս է օգտակար, որ մարդ իր վաստակածից ողորմություն անի, և սրբերի աղոթքը օգնական կլինի նրան, և այսպես կօրհնվի»:
«Սուրբ հայրերի վարքն ու կենցաղավարությունը» գրքից, Հատոր Ա, Էջմիածին 2016
Զորավոր Սուրբ Աստվածածին եկեղեցի