Ծովափին զբոսնելիս մի մարդ նկատեց, որ ողջ ափը լցված է ջրիմուռներով, փոքրիկ ձկներով ու ծովաստղերով, որոնց ալիքներն էին ափ նետել սարսափելի փոթորկից հետո: Հանկարծ նա մի աղջնակի նկատեց, ով անընդհատ կռանում էր, գետնից ինչ-որ բան վերցնում, այնուհետև ծովը նետում:
- Ինչո՞ւ ես անում,- հարցրեց մարդը,- միևնույն է չես կարող բոլորին օգնել: Նրանք չափազանց շատ են:
- Հնարավոր է,- պատասխանեց աղջիկը՝ ձեռքի ծովաստղը հնարավորինս հեռու նետելով,- բայց նրա համար արեցի այն ամենն, ինչ կարող էի:
Ռուսերենից թարգմանությունը՝ Էմիլիա Ապիցարյանի
Զորավոր Սուրբ Աստվածածին եկեղեցի