Մի հնձվոր ցորենը դաշտում հնձելիս արագ հոգնում է և փնթփնթալով, սառնորակ ու զուլալ ջուր է փնտրում խմելու համար: Մյուս հնձվորը հարցնում է.
- Ինչո՞ւ ես այդքան դժգոհում:
Առաջինն ասում է.
- Ուժերս սպառվեցին և չեմ կարողանում աշխատել:
Մյուս հնձվորը պատասխանում է.
- Սառնորակ և մաքուր ջուր ես փնտրում խմելու համար, սակայն այդպիսի մտքեր չես փնտրում հոգիդ զորացնելու համար...
Հովհաննես Մանուկյան