Ինչո՞ւ Մովսեսը զոհի արյունը ցողեց սեղանի առջև և ժողովրդի վրա:

Իսրայելի ժողովրդի հետ Աստծո կապած ուխտը հաստատելու համար: Քանի որ այդ ուխտը Աստծո և իսրայելացիների միջև եղավ, սակայն Աստծո անտեսանելի լինելու պատճառով արյունը սեղանի առջև է ցողվում, որպես թե Նրա ներկայությամբ ցողված համարվի, որպեսզի հայտնի լինի, որ Աստված Իր խոստմանը հավատարիմ է:

Նմանապես արյան մնացյալ մասը ժողովրդի վրա ցողելը հայտնում է, որ եթե ժողովուրդը ուխտը դրժելով չկատարի հնազանդվելու պարտավորվածությունը, ապա իբրև մարդասպան համարվելով՝ իր արյունը մատնած կլինի:

Ինչպես երրորդ դարի տասներորդ հարցում հիշատակվեց, Աբրահամի հետ Աստծո արած ուխտը պատարագով (ընծաներով) հաստատվեց, նմանապես մեր Տեր Հիսուս Քրիստոսը Իր պատվական և սուրբ Արյունով քրիստոնյաների հետ ուխտ հաստատեց (Մատթ. 26:28), քանի որ այդ զոհի արյունը Քրիստոսի արյան օրինակն էր:

Արդ, ուխտը օրինավոր լինելով, ով այդ ուխտին հակառակ է գործում, արդարապես պիտի պատժվի: Այդ պատճառով իսրայելացիների Բաբելոն գերեվարվելու պատճառը իրենց հետ Աստծո կապած ուխտին հակառակ ընթացք ունենալն էր, ինչը որ Երեմիա մարգարեն որոշակիորեն հայտնում է (Երեմ. 34:18):

 

Պողոս եպս. Ադրիանուպոլսեցի, «Զանազանութիւն հինգ դարուց», Հատոր Ա, Վաղարշապատ, 1902

Օրհնությամբ ՝ ԱՀԹ Առաջնորդական Փոխանորդ Տ․ Նավասարդ Արքեպիսկոպոս Կճոյանի
Կայքի պատասխանատու՝ Տեր Գրիգոր քահանա Գրիգորյան
Կայքի հովանավոր՝ Անդրանիկ Բաբոյան
Web page developer A. Grigoryan
Բոլոր իրավունքները պաշտպանված են Զորավոր Սուրբ Աստվածածին եկեղեցի 2014թ․