Պատասխան – Եկեղեցու վարդապետներն ասում են, թե այս խոսքն այդքան էլ չափազանց առակավոր չէ, այլ իսկական մարգարեություն է, քանզի Հիսուսի մահվան ժամանակ, երբ աշակերտները մեծ երկյուղածությամբ լռել էին, հրաշքով խորտակված քարերն իբր իրենց լեզվով հայտնաբարբառ փառավորեցին Նրան՝ թե մարդացյալ Աստված է և հանուն մեր փրկության մահվան բաժակն ըմպեց: Գերեզմանների քարերը շարժվելով և գերեզմանները բացվելով՝ իբր իրենց լեզվով Հիսուսին ընծայաբերեցին թաղվածների մարմինները: Ազատ ճանապարհ բացելով՝ մեռյալներին դուրս գցեցին և իբր այդ կերպ դավանեցին, թե մեռյալներին հարուցիչը ողջերի և մեռյալների Տերն է: