29 Սեպտեմբեր, Կիր
05/08/2024
Հայոց աշխարհը հարուստ է այնպիսի սրբավայրերով, որոնք, հեռու լինելով բնակելի վայրերից, հեռու են կյանքի աղմուկից և արագընթաց ռիթմից: Այնտեղ մի ուրիշ աշխարհ է, այնտեղ ամեն ինչ հիշեցնում է հոգևոր կյանքի մասին: Սուրբ վայրերի շեմը հատած ուխտավորն էլ չի կարող չզգալ այն սրբությունը, օրհնությունն ու խաղաղությունը, որոնցով առանձնանում է սրբավայրը: Այնտեղ հոգին ակամա տրամադրվում է աղոթելու, ներշնչվում է սրբավայրի օրհնությամբ և հաղորդակցվում Իր Արարչի
03/08/2024
Ծննդոց գրքում կարդում ենք. «Տէր Աստուած մարդուն ստեղծեց երկրի հողից» (Ծննդ. 2, 7): Եւ երբ Ադամն ու Եւան անհնազանդ գտնուեցին Աստծուն, ճաշակելով արգելուած պտուղը դրախտում, Աստուած անիծեց նրանց՝ Ադամին ասելով. «Քո երեսի քրտինքով ուտես հացդ մինչեւ հող դառնալդ, որից ստեղծուեցիր, որովհետեւ հող էիր եւ հող էլ կը դառնաս» (Ծննդ. 3, 19): Դիակիզում առաջարկողներն ու կիրառողները դա արդարացնելու համար յաճախ են մէջբերում վերոյիշեալ (Ծննդ. 3, 19) եզրը,
02/08/2024
Սուրբ Գրքի` Աստծու շնչով գրուած ամէն մի գրութիւն օգտակար է սովորեցնելու, յանդիմանելու, ուղղելու եւ արդարութեան մէջ խրատելու համար, որպէսզի Աստծու մարդը կատարեալ լինի` բոլոր բարի գործերի պատրաստ (տե՛ս Բ. Տիմ. 3, 16-17): Հետեւաբար, լինի՛ պատուիրանով, սկզբունքով կամ էլ օրինակով, ճշմարիտ քրիստոնեան ամէն ինչում հիմնւում է Աստուածաշնչի վրայ: Անկեղծ հաւատացեալը կարիք էլ չունի սուրբգրային անմիջականօրէն նշուած ակնյայտ հատուածին, եթէ արդէն իսկ կան
01/08/2024
Մարդիկ սովոր են «խոստովանություն» բառը հասկանալ որպես Խոստովանության խորհուրդ եկեղեցու զավակների բերանում, դրա՝ «խոստովանություն» բառի տարածվածության և շատ օգտագործման պատճառով: Սակայն այս բառը Աստվածաշնչում հիշատակվում է երեք տարբեր իմաստներով. Հավատքի խոստովանություն, Աստծո շնորհի խոստովանություն (շնորհակալություն և փառաբանություն), մեղքի խոստովանություն: «Խոստովանություն» բառը պարզապես ենթադրում
31/07/2024
Մարգարեի առաջին գործը քարոզությունն է, խոսքն է, որով նա ոչ թե մի տված բան, մի պատրաստի հայտնություն է ուսուցանում, նոր բան է տալիս, նոր հայտնություն է ծանուցանում և որով յուր չար ժամանակի ու խոտոր պատմության վրա Աստուծո դատաստանն է կարդում, ճշմարիտ ճանապարհը ցույց տալիս և ժամանակն ուղղում: Նա դեպի սխալ նպատակ վազող ժողովրդի
30/07/2024
Աստվածաշնչում տեսնում ենք, որ երբեմն Հիսուս Քրիստոսի և փարիսեցիների միջև տարաձայնություններ էին լինում: Այդ ժամանահատվածում փարիսեցիները մեծ հեղինակություն էին վայելում: Իբրև քաղաքական ու կրոնական կուսակցություն՝ նրանք ի հայտ են եկել երկրորդ Տաճարի ընթացքում՝ մակաբեական առաջին խռովությունից քիչ անց՝ Ք. ա. 165-160 թթ. միջև: «Փարիսեցի» բառը կարող է ծագած լինել եբրայերենի «անջատված, բաժանված լինելու, հեթանոսական արարողություններից
29/07/2024
Վաղնջական եկեղեցում եղել են մի քանի եկեղեցական Հայրեր, որոնք գրել են ընդդէմ դիակիզման: Նրանց քննադատութիւնները հիմնականում ուղղուած էին հռոմէացիների դէմ, քանի որ առաջին քրիստոնեաները չէին ուզում ընդօրինակել այդ հեթանոսական սովորութիւնը: Սա բաւական ուշագրաւ է, քանի որ Հռոմում գոյութիւն ունէին այլ մեղսալի սովորութիւններ։ Ուստի եկեղեցու Հայրերն ուզում էին տեղեկացնել եւ զգուշացնել, որպէսզի քրիստոնեաները չընդօրինակեն դրանք: Նախնական
27/07/2024
Ավելի լավ է մեզ լիովին հանձնենք Քրիստոսին, երբ հիվանդանում ենք: Պետք է մտածենք, որ ցավի պահին մեր հոգին համբերության և փառաբանության կարիքն ավելի շատ ունի, քան «պողպատե» մարմնում, որի օգնությամբ կարող ենք ֆիզիկական մեծ սխրանքներ գործել: Քանի որ առանց հասկանալու փառասիրության և պարծենկոտության վտանգի մեջ ենք հայտնվում այդ սխրանքների պատճառով, որովհետև մեզ կարող է թվալ, թե ունակ ենք սեփական «հեծելազորային գրոհով»