18 Փետրվար, Շբ Կոստանդնուպոլսի Սբ. ժողովի 150 հայրապետների (381թ.) հիշատակության օր

Տիեզերական ժողովը քրիստոնեական եկեղեցիների բարձրաստիճան հոգևորականների հատուկ հավաք է, որը տեղի է ունենում մեկ ընդհանուր հավատքի վկայության, հավատքի ուսմունքի ճշմարտությունների հաստատման համար, որոնք եկեղեցուն են տրվել հայտնությամբ, ուստի և, անկասկած, հավաստի են: Նվիրված են եղել հիմնականում դավանության, հավատքի մաքրության և ուղղափառության պաշտպանության, աղանդավորների դեմ պայքարի խնդիրներին: Նաև հաստատելու համար կանոններ, որոնք պարտադիր են ողջ եկեղեցու և համաեկեղեցական կարևորություն ունեցող խնդիրների լուծման համար: Տիեզերական ժողովները հրավիրվել են այն ժամանակ, երբ Ընդհանրական եկեղեցու միասնությանը վտանգ է սպառնացել: Ամբողջ տիեզերական եկեղեցում տիեզերական ժողովը միակ գերագույն հեղինակությունն է հավատքին վերաբերող հարցերում և նրա տիեզերական օրենսդրության միակ մարմինը: Ժողովի ձևակերպումներն ու կանոնները բնույթով անմեղսունակ են: Ժողովի որոշումները տարածվում են բոլոր տեղական եկեղեցիների վրա մեկընդմիշտ: Ժողովների իշխանության հեղինակությունն ու անսխալականությունը հիմնավորվում են ինչպես տիեզերական եկեղեցու կողմից նրա ներկայացուցչության, որի գաղափարներն արտահայտվում են նրա ձևակերպումների մեջ, այնպես էլ և առավելապես հավատով առ այն, որ նրա միջոցով և նրա մեջ գործում է Աստծո Հոգին:

Հայ եկեղեցին ընդունում է երեք տիեզերական ժողովներ՝ Նիկիայի Ա (325թ.), Կ. Պոլսի Բ (381թ.) և Եփեսոսի Գ (431թ ) և այդ ժողովների դավանաբանական բանաձևերն ու կանոնները:

370-380-ական թվականներին եկեղեցու առջև դրվում է մի հարց՝ Սուրբ Հոգին Աստվա՞ծ է, թե՞ արարած: Ս. Աթանասը 359թ-ին Սերապիոնին ուղղած նամակում ջատագովում է Ս. Հոգու համագոյությունը Հայր Աստծո հետ: Աթանասի այս վարդապետությունը որդեգրում են բազմաթիվ եպիսկոպոսներ: Ստեղծվում է նաև հակադիր հոսանքը, որ Կ. Պոլսի Մակեդոն եպիսկոպոսի գլխավորությամբ մերժում էր Ս. Հոգու Աստվածությունը և կատարյալ անձնավորությունը: Ըստ Մակեդոնի՝ Սուրբ Հոգին որևէ հաղորդություն չունի Հոր և Որդու հետ, այլ օտար է նրանց տերությունից: Մակեդոնի վարդապետությունը ծագել է արիոսականությունից: Արիոսը Որդուն արարած էր համարում և ոչ էակից Հայր Աստծուն, իսկ Ս. Հոգին, ըստ Մակեդոնի, բխում է Որդուց, և քանի որ Որդին Աստված չէ, Ս. Հոգին ևս չէր կարող Աստված լինել: Սրանից հետևեցնելով, Մակեդոնը քարոզում էր, որ Ս. Հոգին Որդուց բխելով՝ Աստված չէ, այլ Որդու արարչագործություն: Իսկ Ս. Հոգին Հայր Աստծուց բխելը չէր ընդունում: Սրանով Մակեդոնը Սուրբ Երրորդության խորհուրդն էր մերժում և երեք անձերի համաբնույթ լինելը: Թեպետ այս հոգեմարտ հայհոյիչը չարաչար մահով մահացավ, սակայն իր աղանդը մնաց իր հետևորդների մեջ, որոնք մակեդոնյանք կոչվեցին: Նրանք բոլորը միաբան մերժում էին Ս. Հոգու աստվածությունը, և այս պատճառով անվանվեցին հոգեմարտ:

Թեոդոսիոս Մեծ կայսեր (379-395) հրամանով 381թ-ին գումարվում է Կ. Պոլսի Բ տիեզերական ժողովը: Ժողովին մասնակցում էին Արևելքի եկեղեցիների 150 եպիսկոպոսներ, որոնց մեջ կային նշանավոր և իմաստուն հայրեր՝ Ս. Գրիգոր Նազիանզացին, Ս. Գրիգոր Նյուսացին, Անտիոքի հայրապետ Ս. Մելիտոսը, Երուսաղեմի Կյուրեղ հայրապետը, Ալեքսանդրիայի Տիմոթեոս հայրապետը և ուրիշներ: Ժողովը նախ հաստատում է Նիկիայի դավանությունը Որդու մասին, ապա սահմանում Ս. Հոգու աստվածությունը և Ս. Երրորդության համար որդեգրում «Մի Աստվածություն, երեք անձինք» բանաձևը: Նիկիայի ժողովի Հավատո հանգանակին ավելացվում է նաև Ս. Հոգու հատվածը: Երեսուն մակեդոնյան եպիսկոպոսներ, որոնք մերժեցին ընդունել այս հանգանակը, ժողովից դուրս վտարվեցին և զրկվեցին Ս. Հաղորդություն ստանալուց: Թեոդոսիոս կայսրը խիստ հրահանգեց բոլոր եպիսկոպոսներին հետևել ժողովի որոշումներին: Ժողովը նզովեց 4-րդ դարի բոլոր աղանդավորներին: Թեև Հայ եկեղեցին չմասնակցեց այս ժողովին, սակայն ընդունեց նրա որոշումները:

Հայ Առաքելական Սուրբ եկեղեցին Կ. Պոլսի ժողովի և 150 հայրապետների հիշատակը տոնում է Բուն Բարեկենդանին նախորդող շաբաթ օրը:

 

Կազմեց Գայանե Սուգիկյանը

Օրհնությամբ ՝ ԱՀԹ Առաջնորդական Փոխանորդ Տ․ Նավասարդ Արքեպիսկոպոս Կճոյանի
Կայքի պատասխանատու՝ Տեր Գրիգոր քահանա Գրիգորյան
Կայքի հովանավոր՝ Անդրանիկ Բաբոյան
Web page developer A. Grigoryan
Բոլոր իրավունքները պաշտպանված են Զորավոր Սուրբ Աստվածածին եկեղեցի 2014թ․