Աղոթքի մասին

Սատանան գեղեցիկ երիտասարդի կերպարանքով ծառայում էր մի զորականի, և երբ իր գեղեցիկ հասակի ու խոսվածքի համար վերջինիս հաճելի եղավ, սկսեց է՛լ ավելի հոժարակամ, երկյուղածությամբ ու մտերմությամբ ծառայել, իր տիրոջ զարմանքը հարուցելու աստիճան: Ամեն անգամ, երբ զորականը ձի էր նստում կամ ձիուց իջնում, ճիշտ ժամանակին գալիս ու պատրաստ կանգնում էր և միշտ պատկառանքով, խոնարհությամբ և խոհեմությամբ սպասավորում էր նրան:

Մի օր, մինչ նրանք երկուսով գնում էին և մոտեցան մի ընդարձակ գետի, զորականը, ետ նայելով, տեսավ թշնամիների մեծ բազմություն, որ իրեն էր հետապնդում: Եվ ծառային ասաց.

-Ահավասիկ կործանվեցինք, քանի որ թշնամիներս հասան ինձ, իսկ մեր առջևում անեզր գետն է, փախուստի տեղ չկա. կա՛մ կսպանեն ինձ, կա՛մ կբռնեն: Ի՞նչ անեմ:

Ծառան ասաց.

-Տե՛ր, մի՛ երկնչիր, որովհետև այս գետն անցնելու տեղը քաջ գիտեմ: Ե՛կ իմ ետևից, և կփախչենք:

-Այս գետը ոչ ոք չի կարող անցնել,- ասաց տերը:

Սակայն փախչելու հույսով գնաց ծառայի ետևից և անվնաս անցավ:

Արդ, երբ դեմ հանդիման կանգնեցին` սրանք գետի մի կողմում, նրանք էլ՝ մյուս, թշնամիները զարմացած ասացին.

-Ո՞վ է երբևէ լսել, թե այս գետը մեկն անցնի. ոչ այլ ինչ է, բայց միայն որ սատանան նրան անցկացրեց:

Եվ այսպես տուն վերադարձան:

Դրանից հետո զորականի կինը խիստ հիվանդացավ, այնպես որ բժիշկների բոլոր դեղերն անզոր էին: Դևն իր տիրոջն ասաց.

-Եթե տիկինն առյուծի կաթով օծվի, այն օգուտ կլինի նրան, և կառողջանա:

-Որտեղի՞ց կարող ենք գտնել այն,- հարցրեց տերը:

-Ես կբերեմ,- պատասխանեց դևը:

Այդ ասելուց հետո գնաց և մի ժամ հետո վերադարձավ` կաթով լի մի աման բերելով իր հետ, որով երբ կինն օծվեց, անմիջապես սկսեց թեթևություն զգալ և առողջացավ:

Տերը նրան հարցրեց.

-Որտեղի՞ց այս կաթն այսքան արագ բերեցիր:

-Արաբիո լեռներից,- պատասխանեց նա,- քանզի այստեղից Արաբիա գնացի, առյուծին այրի մեջ բռնեցի, ձագին հեռու վանեցի, մորը կթեցի և քեզ մոտ դարձա:

Այս լսելով` տերը զարմացավ և նրան ասաց.

-Ո՞վ ես դու:

-Մի՛ տրտմիր այս բանի համար, քո ծառան եմ,- պատասխան տվեց նա:

Սակայն երբ ստիպեց, հայտնեց` նրան ասելով.

-Ես սատանա եմ, մեկը նրանցից, որ Բելիարի հետ երկնքից ընկան:

Այն ժամանակ տերն է՛լ ավելի սարսափեց.

-Եթե դու ի բնե սատանա ես, ինչո՞ւ ես մարդուն այսքան մտերմաբար ծառայում:

-Ինձ համար մեծ մխիթարություն է լինել մարդու որդիների հետ,- պատասխանեց դևը:

Եվ տերն ասաց.

-Այլևս չեմ համարձակվում թույլ տալ, որպեսզի ծառայես ինձ:

-Ստույգ այս իմացիր,- ասաց դևը,- որ եթե ինձ քեզ մոտ պահես, իմ կողմից կամ իմ պատճառով երբեք չարիք չի պատահի քեզ:

Զորականն ասաց.

-Չեմ համարձակվում, բայց ինչ խնդրես քո ծառայության դիմաց, քեզ կտամ, մինչև իսկ իմ ունեցվածքի կեսը հոժար կամքով քեզ կբաշխեմ, քանի որ երբեք մարդը մարդուն այսքան հավատարիմ չի ծառայել և օգտակար եղել, ինչպես դու ինձ, որովհետև քեզնով փրկվեցի մահից, և քեզնով իմ կինն առողջացավ:

Այնժամ դևն ասաց.

-Քանի որ քեզ հետ չեմ կարող այլևս ապրել, իմ վաստակի փոխարեն քեզնից ոչինչ չեմ ուզում, բայց միայն հինգ ոսկի:

Եվ այն առնելով` վերադարձրեց տիրոջը.

-Խնդրում եմ քեզ, որ սրանով զանգակ գնես և հրամայես կախել աղքատ ու անխնամ այն եկեղեցու տանիքից, որպեսզի նրա միջոցով թերևս կիրակի օրերին քրիստոնյաները հավաքվեն աստվածային պաշտամունքի:

Այս ասելով` անհայտացավ:

Արդ, սատանան այս խնդրանքը ներկայացրեց նրան հետևյալ պատճառով. մարդիկ մինչ այդ վաղ առավոտյան էին գալիս եկեղեցի և աղոթում` սպասելով սուրբ պատարագին, քանզի վախենում էին, թե միգուցե քնով անցնեն և պատարագից զրկվեն, իսկ այժմ զանգակի ձայնը լսելուց հետո են գալիս եկեղեցի և ծուլանում աղոթելու մեջ:

***

    Սրբասեր ու աստվածահաճո մի քարոզիչ էշով այս ու այն կողմ էր գնում` կենաց խոսքը սերմանելու: Արդ, մի օր աղոթելու համար եկեղեցի մտնելով` էշը թողեց դռանը, և մինչև «Հայր մեր»-ն ասաց, քանիցս տարվեց մտքերով` խորհելով էշի մասին, թե միգուցե մեկն այն գողանա, և այսպիսի այլ մտքեր էլ խափանում էին նրա աղոթքը: Այս տեսնելով` անմիջապես ելավ եկեղեցուց և էժան գնով վաճառեց էշը` չկամենալով, որ այսուհետ աղոթքի ժամանակ միտքը զբաղվի և հեռանա Աստծուց:

 

Հայելի վարուց