Մի անգամ մի զինվոր հարցրեց ծերին, թե արդյո՞ք Աստված ներում է մեղավորներին: Եվ ծերը պատասխանեց.
- Ասա ինձ, սիրասո՜ւն, եթե քո անձրևանոցը պատռվում է, դու այն մի կողմ ե՞ս նետում:
Զինվորը պատասխանեց.
- Ո՜չ, ես այն կարկատում եմ և շարունակում հագնել:
Ծերը ամփոփեց.
- Եթե դու հոգ ես տանում քո անձրևանոցի մասին, ապա մի՞թե Աստված բարեգութ չի լինի սեփական պատկերի նկատմամբ:
Ռուսերենից թարգմանությունը՝ Էմիլիա Ապիցարյանի
Զորավոր Սուրբ Աստվածածին եկեղեցի