Աստված ամենուր է

Մի անգամ աբբա Վիսսարիոնն իր աշակերտի հետ քայլում էր ծովափով: Աշակերտը սաստիկ ծարավ զգաց և ասաց աբբա Վիսսարիոնին.

- Հա՛յր, ծարավը սարսափելի տանջում է ինձ:

Ծերն, աղոթելուց հետո, ասաց.

- Ծովից խմիր:

Ծովի ջուրը քաղցրահամ դարձավ և նա հագեցրեց իր ծարավը: Սակայն հագենալուց հետո, նախազգուշությունից ելնելով, ջրամանի մեջ ջուր վերցրեց, որպեսզի հագեցնի ծարավը, եթե կրկին ծարավի: Դա տեսնելով՝ ծերը հարցրեց.

- Ինչո՞ւ այդպես արեցիր:

Նա պատասխանեց.

- Ներիր ինձ: Զգուշությունից ելնելով դա արեցի, կարծելով, որ կրկին կուզենամ ջուր խմել:

Այնժամ ծերն ասաց.

- Ինչպես այստեղ է Աստված, այնպես էլ՝ ամենուրեք:

Ռուսերենից թարգմանությունը՝ Էմիլիա Ապիցարյանի