23 Նոյեմբեր, Շբ
Ծեր անտառապահը քայլում էր անտառում: Քայլում էր ու հազիվ զսպում արցունքները: Մեկ սա այսպես չէ, մեկ նա՝ այնպես: Անդադար հիվանդություններ են իր կյանքում ու դառնություններ: Անտառապահն արդեն ուզում էր դիմել Աստծուն և հարցնել՝ ինչի՞ համար, ինչո՞ւ հենց ինքը, երբ մի փայտփորիկ տեսավ ծառին: Նստել ու իր սուր կտուցով կտցահարում է ծառը:
- Լսի՜ր,- աղերսեց ծառը,- ախր ցավում է: Բավակա՛ն է:
Լսեց անտառապահն ու ժպտաց: Եվ չհարցրեց Աստծուն, թե ինչու այդքան ցավ կա իր կյանքում: Ինքն էլ գիտեր, թե ինչու՝ մեղքերի համար: Իսկ թե ինչի համար՝ միայն այժմ հասկացավ՝ իր իսկ բարօրության:
Ռուսերենից թարգմանեց Էմիլիա Ապիցարյանը
Զորավոր Սուրբ Աստվածածին եկեղեցի