25 Նոյեմբեր, Բշ
Միաբանությունում մի եղբայր կար, որն իր վրա էր վերցնում բոլոր եղբայրների մեղանչումները, մինչև անգամ պոռնկության դեպքերը և ասում էր. «Ե՛ս կատարեցի»՝ ամբաստանելով իր անձը: Իսկ այլ եղբայրներ, քանի որ չգիտեին նրա իսկական գործերը, սկսեցին տրտնջալ նրանից և ասել. «Որքա՜ն չարիքներ է գործում սա այս տեղ և դրա համար էլ ոչ մի գործ չի անում»: Իսկ հայրը գիտեր նրա գործերը և նրանց ասաց. «Նրա` խոնարհությամբ գործած մեկ խսիրն ինձ ավելի հաճելի է, քան ձեր ամենքինը` ամբարտավանությամբ. սակայն ուզո՞ւմ եք, որ Աստված կատարի ձեր կամքը»: Եվ բերեց բոլորի գործածն ու նաև այն եղբոր մի փսիաթը և խարույկ վառելով` դրանք բոլորը գցեց կրակի մեջ: Բռնկվելով՝ բոլորը վառվեցին, բացի այն եղբոր փսիաթից: Եվ նրանք սարսափահար ընկան նրա առաջ և դրանից հետո պատվում էին նրան իբրև հոր:
«Սուրբ հայրերի վարքն ու կենցաղավարությունը» գրքից, Հատոր Ա, Էջմիածին 2016