23 Նոյեմբեր, Շբ
Եփրատ գետի ափին Շրջապատված անունով վանք կար, որտեղ բազում կրոնավորներ կային: Վանահայրն արձակեց հինգ կրոնավորների, որպեսզի քաղաքում վաճառեն ձեռագործը և անհրաժեշտ պիտույքներ բերեն: Երբ գնացին, նրանցից մեկն ինչոր անհրաժեշտությամբ բաժանվեց և մի փոքր հեռանալով՝ հանդիպեց մի պոռնիկ կնոջ, հրապուրվեց և ընկավ նրա հետ, իսկ եղբայրները, գտնելով նրան, չկարողացան իրենց հետ տանել վանք, որովհետև նա հույսը կտրել էր: Երբ չորսը վերադարձան, մեծ սուգ պատեց վանականներին, իսկ վանահայրը տեսիլքի մեջ տեսավ, որ եկան սուսերավոր մարդիկ, ծակեցին իր սրունքները, կապեցին երկաթյա կապանքներով, սաստիկ տանջանքներով տանջեցին և ասացին. «Բե՛ր Քրիստոսի պատկերը, որի համար երաշխավոր եղար»: Եվ հայրն ասաց. «Չեմ հասկանում` ինչ եք պահանջում»: Եկողներն ասացին. «Քրիստոսի պատկեր կրոնավորին ենք պահանջում, որին կտրեցիր Քրիստոսի մարմնից»: Եվ բազում օրեր նրան տանջում էին այսպես, որ կիսամահ էր լինում և աղաչում էր եղբայրներին` օգնել աղոթքներով: Եղբայրները մի ողջ շաբաթ մեծաջան տքնությամբ աղաչեցին Աստծուն, և Աստված ողորմեց նրան ու ազատեց տանջանքներից: Դրանից հետո առաջնորդության մեջ չմնաց վանահայրը, այլ խոնարհությամբ ապրեց եղբայրների հետ:
«Սուրբ հայրերի վարքն ու կենցաղավարությունը» գրքից, Հատոր Ա, Էջմիածին 2016
Զորավոր Սուրբ Աստվածածին եկեղեցի