Ուզում եմ գոմեշ լինել

Ըստ Հայր Պաիսիոսի մարդու բոլոր տառապանքները գալիս են այն բանից, որ նա դժգոհ է այն ամենից, ինչ ունի և ինչ Աստված է նրան տվել: Բայց չէ որ Աստված բոլորին սիրում է և յուրաքանչյուրին տալիս է այն, ինչ օգտակար է նրա համար:

Բայց որոշ մարդիկ տանջվում են ու մտածում. «Ինչո՞ւ է նա այնպիսին, իսկ ես այսպիսին»:

Ահա մի գորտ էլ, որի մասին կխոսենք, անընդհատ նախանձում էր բոլորին: Մյուս գորտերին իրենց ճահիճը դուր էր գալիս և նրանք մեծ ուրախությամբ ապրում էին այնտեղ: Իսկ մեր գորտն ամեն ինչից դժգոհ էր:

- Ինչո՞ւ են ուրիշները որջերում ապրում, իսկ ես՝ ճահճում,- մտածում էր նա,- ինչո՞ւ մյուս կենդանիները ավելի լավ տեսք ունեն, քան ես:

Մի անգամ մի գոմեշ էր անցնում ճահճի մոտով: Նա նույնիսկ չնկատեց փոքրիկ գորտին, բայց վերջինս ցնցված էր:

«Ի՜նչ մեծ է նա»,- մտածեց գորտն ու բացականչեց. «Ուզում եմ գոմեշ լինել»:

Մնացած գորտերը սկսեցին տարհամոզել նրան.

- Այնպիսին եղիր, ինչպիսին Աստված է քեզ ստեղծել:

- Ոչ մի դեպքում: Ուզում եմ գոմեշ լինել,- համառեց գորտն ու սկսեց փքվել: Փքվեց, փքվեց, փքվեց, փքվեց ու… պայթեց:

Ուրեմն եղիր այն, ինչ Աստված է քեզ ստեղծել: Նա յուրաքանչյուրին տալիս է այն, ինչը նրան կօգնի փրկվել ու հավիտենական կյանք ձեռք բերել:

Աստծո սերն ինձ մարդ է ստեղծել: Աստված Իրեն զոհաբերել է հանուն ինձ: Արդ, շնորհակալ լինենք Նրան:

Ռուսերենից թարգմանությունը՝ Էմիլիա Ապիցարյանի