Փառաբանությունը մեծագույն երախտագիտության արտահայտությունն է

- Մի՞թե սա անձրև է, հա՛յր, տերևները լրիվ չոր են(1):

- Ի՞նչ ասեմ: Անգամ այս անձրևը, որ ընդամենը տերևներն է թրջել, մի՞թե քիչ է: Երբ ես երկնքում ամպ տեսա, չկարողացա քնել Աստծու հանդեպ երախտագիտության զգացումից: «Տե՛ր Աստված,- ասում էի,- մենք արժանի չենք անձրևի»: Զգուշացե՛ք ապերախտությունից: Ամեն ինչի համար շնորհակալություն հայտնեք Աստծուն:

- Հա՛յր, երբ Աստված մեր մենաստանի կարիքների համար արված որևէ խնդրանք կատարի, ինչպե՞ս հայտնենք մեր երախտագիտությունը:

- Հսկում արեք, որպեսզի շնորհակալություն հայտնեք Աստծուն, որ օգնության է հասել Իր սրբերի միջոցով: Եվ միշտ հետևեք այս կանոնին՝ հենց որ Ողորմած Աստված կատարում է ջերմեռանդորեն և ի սրտե արված յուրաքանչյուր աղերս, ողջ սրտով փառաբանություն մատուցեք Նրան, և երախտագիտություն հայտնեք ուրախությամբ:

- Ինչպե՞ս փառաբանություն հայտնենք, հա՛յր:

- Փառաբանությունը լինում է բարձրաձայն(2), լինում է նաև միայն սրտում, այդժամ դա ներքին փառաբանություն է:

- Իսկ փառաբանության մեջ միշտ կա՞ երախտագիտություն:

- Էլ ի՞նչ փառաբանություն առանց երախտագիտության: Մի՞թե հրեշտակները շնորհակալություն չեն հայտնում Աստծուն, երբ փառաբանում են Նրան:

- Իսկ ո՞րն է տարբերությունը փառաբանության և երախտագիտության միջև:

- Փառաբանությունը ցնծալի երախտագիտություն է, երախտագիտության ցայտում, խայտում: Այդ խայտանքը գալիս է ներսից՝ սրտից: Մարդ կարող է բոլոր բառերն անգիր չիմանալ, կեսը իմանալ, իր խոսքերով ասել, բայց սիրտը թրթռա ուրախությունից: Եթե դուք երախտագիտություն եք հայտնում Աստծուն Նրա առատ ողորմության համար, ապա շնորհակալություն հայտնելով ու փառաբանելով, կզգաք Նրա ողորմածության ողջ առատությունը:

1. Ասվել է խիստ երաշտի ժամանակ, երբ մի օր մի քիչ անձրև է եկել:

2. Ի նշան երախտագիտության Աստծուն՝ կարելի է փառաբանական աղոթք կարդալ կամ աղոթել տերողորմյայով՝ արտասանելով. «Փա՜ռք Քեզ, Տե՛ր Աստված մեր, փա՜ռք Քեզ»:

Պաիսիոս Աթոսացի

Ռուսերենից թարգմանեց Էմիլիա Ապիցարյանը