Մի պարզամիտ մարդ մի պարկ ոսկեդրամներ ստացավ որպես ժառանգություն: Մի խորամանկ մարդ իմացավ այդ մասին ու ասաց գիտե, թե ինչպես կարելի է կրկնապատկել այդ ժառանգությունը:
- Մոտակա ժայռի մեջ մի բացվածք կա,- ասաց նա,- եթե մեկ ոսկե դրամ նետես այնտեղ՝ երկուսը դուրս կցատկի ներսից:
- Չի կարող պատահել,- զարմացավ պարզամիտը:
- Չես հավատում, ինքդ ստուգիր,- նեղացկոտ տոնով ասաց խորամանկը:
Պարզամիտը վերցրեց իր ոսկիներն ու «հրաշագործ» ժայռի մոտ գնաց: Բայց խորամանկն ավելի շուտ հասավ այնտեղ, մտավ ճեղքի մեջ ու թաքնվեց: Շուտով պարզամիտն էլ հայտնվեց ու մի ոսկեդրամ նետեց բացվածքից ներս: Եվ ի մեծ ուրախություն իրեն՝ այնտեղից երկու ոսկեդրամներ դուրս թռան: «Իսկապես որ,- ուրախացած մտածեց պարզամիտ մարդը,- ճշմարտությունն ասաց այն բարի մարդը»: Նա դատարկեց պարկի ոսկիները, արագ-արագ ժայռի մեջ նետեց ու սկսեց անհամբերությամբ սպասել, բայց այդպես էլ չստացավ…
Ռուսերենից թարգմանությունը՝ Էմիլիա Ապիցարյանի
Զորավոր Սուրբ Աստվածածին եկեղեցի