Հարցրեց ոմն եղբայր հայր Պիմենին և ասաց. «Իմ նեղության ժամանակ սրբերից ոմանցից խնդրեցի ինձ անհրաժեշտ որոշ բաներ, և տվեցին ինձ սիրով: Արդ, եթե Աստված և ինձ շնորհի, տա՞մ ես էլ այն սիրով մեկ ուրիշին, թե՞ դարձյալ տամ իմ նեղության ժամանակ ինձ տվողին»: Հայր Պիմենն ասաց նրան. «Աստծո առաջ արդարությունն այն է, որ տվողին վերադարձնես, քանզի նրանն է»: Եղբայրն ասաց. «Եթե տանեմ նրան, և նա չկամենա վերցնել, այլ ինձ ասի՝ գնա՛ և տո՛ւր աղքատներին՝ ինչպես կամենում ես»: Ծերն ասաց. «Նրանն են իրերը. եթե ինքը տա քեզ, և ոչ թե դու խնդրես նրանից, այն քոնն է, իսկ եթե դու ես խնդրել մենակյացից կամ աշխարհականից, և նա չի կամենում դարձյալ ետ վերցնել քեզանից, այստեղ արդեն ընտրության հարց է, քանզի նրա գիտությամբ ես այն տալիս աղքատներին»:
«Սուրբ հայրերի վարքն ու կենցաղավարությունը» գրքից, Հատոր Ա, Էջմիածին 2016
Զորավոր Սուրբ Աստվածածին եկեղեցի