Պսակը անլուծելի է պետական կամ մարդկային որևէ իշխանության կողմից. «Ինչ որ Աստված միացրեց, մարդը թող չբաժանի» (Մատթեոս 19.6): Ինչպես որ անհնար է Քրիստոսին Իր Եկեղեցուց բաժանել, այնպես էլ անհնար է մարդուն իր կնոջից բաժանել: Եկեղեցին, Ավետարանների մեջ ամուսնության մասին հատվածները մեկնելով, ընդունում է, որ պսակը լուծվում է միայն շնության մեղքի պատճառով:

Հայ եկեղեցին, օրինավոր պսակն անքակտելի համարելով հանդերձ, ամուսնալուծությունը թույլատրում է հետևյալ պարագաներում.

1. Պոռնկության դեպքում:
2. Երբ ամուսիններից մեկը վարակված է անբուժելի և վարակիչ հիվանդությամբ:
3. Երբ ամուսիններից մեկը դիվահար է կամ խելագար:
4. Երբ ամուսիններից մեկը անհետ յոթը տարի բացակայում է տնից: