30 Նոյեմբեր, Շբ
33 Լսեցէ՛ք մի այլ առակ. մի տանուտէր կար, որ այգի տնկեց եւ այն ցանկապատեց ու նրա մէջ հնձան փորեց եւ աշտարակ շինեց. ապա այն վարձու տուեց մշակներին եւ գնաց հեռու երկիր: 34 Երբ պտղի ժամանակը մօտեցաւ, իր ծառաներին ուղարկեց այն մշակների մօտ, որպէսզի բերքից իր բաժինը առնեն: 35 Իսկ մշակները, նրա ծառաներին բռնելով, մէկին տանջեցին, մէկին սպանեցին, մէկին քարկոծեցին: 36 Դարձեալ ուրիշ ծառաներ ուղարկեց՝ թուով աւելի, քան առաջինները: Եւ սրանց էլ նոյնն արեցին: 37 Յետոյ նրանց մօտ ուղարկեց իր որդուն ու ասաց. «Թերեւս իմ այս որդուց ամաչեն»: 38 Իսկ մշակները, երբ տեսան որդուն, իրենց մտքում ասացին. «Սա է ժառանգը, եկէք սպանենք սրան եւ սրա ժառանգութիւնը մենք սեփականեցնենք»: 39 Եւ նրան բռնեցին, հանեցին այգուց դուրս եւ սպանեցին: 40 Արդ, երբ այգու տէրը գայ, այդ մշակներին ի՞նչ կանի»: 41 Նրանք ասացին նրան. «Չարերին չարաչար կոչնչացնի եւ այգին կտայ այլ մշակների, որոնք նրան կտան պտուղներն իրենց ժամանակին»: 42 Յիսուս նրանց ասաց. «Սուրբ Գրքերում երբեւիցէ չէ՞ք կարդացել. այն վէմը, որ կառուցողները անարգեցին, նա է, որ եղաւ անկիւնաքար. Տիրոջից եղաւ այս եւ մեր աչքին սքանչելի է: 43 Դրա համար ասում եմ ձեզ, որ ձեզնից կվերցուի Աստծոյ արքայութիւնը եւ կտրուի այն ազգին, որ պտղաբեր կդարձնի այն: 44 Եւ ով այս վէմի վրայ ընկնի, կփշրուի, եւ ում վրայ այն ընկնի, նրան կճզմի»: 45 Երբ քահանայապետները եւ օրէնսգէտներն ու փարիսեցիները նրա առակները լսեցին, իմացան, որ իրենց համար ասաց: 46 Եւ ուզում էին նրան բռնել, բայց վախեցան ժողովրդից, քանի որ իբրեւ մարգարէ էին ընդունում նրան: