28 Նոյեմբեր, Եշ
3 Այն օրը Տէրը հանգստացնելու է քեզ քո ցաւերից ու նեղութիւններից եւ այն դաժան ծառայութիւնից, որ նրանց համար կատարեցիր: 4 Ու այս ողբը պիտի յօրինես Բաբելոնի թագաւորի վրայ եւ ասես այն օրը. «Ինչպէ՜ս այլեւս չկայ հարկապահանջը, ինչպէ՜ս լռեց կողոպտիչը: 5 Տէրը խորտակեց մեղաւորների լուծը, իշխանների լուծը, 6 զայրոյթով, սոսկալի հարուածներով ու անողոք բարկութեամբ ոչնչացրեց նրանց ցեղերին: 7 Ողջ երկիրը յոյսով խաղաղուեց եւ կանչում է ցնծութեամբ: 8 Անգամ Լիբանանի ծառերը ցնծում են քեզ համար, Լիբանանի մայրիներն ասում են. “Այն օրից, երբ դու ընկար, անտառահատները մեզ չեն դիպել”: 9 Այդ բանը երբ պատահեց քեզ հետ, դժոխքն ալեկոծուեց ներքեւում, միանգամից ոտքի կանգնեցին բոլոր հսկաները, որոնք երկրի իշխաններն էին եղել, եւ բոլոր ազգերի թագաւորներին վերացրին իրենց գահերից: 10 Ամէնքը դիմեցին քեզ՝ ասելով. “Դու էլ մեզ նման բռնուեցիր եւ դարձար մեզ պէս”: 11 Քո փառքը, քո մեծ ուրախութիւնը դժոխք իջան. ցեցը պիտի տարածուի քո տակ, իսկ վրադ որդը պիտի պատի: 12 Արդ, ինչպէ՜ս երկնքից ընկաւ արուսեակը, որ ծագում էր առաւօտեան. նա, որ ուղարկւում էր բոլոր ազգերին, ընկաւ գետնին ու խորտակուեց: 13 Մտքիդ մէջ ասում էիր. “Երկինք կբարձրանամ, իմ գահը կդնեմ երկնային աստղերից աւելի վեր. կնստեմ բարձր լեռան վրայ, հիւսիսի բարձր լեռների վրայ. 14 կբարձրանամ ամպերից էլ վեր, կնմանուեմ Բարձրեալին”: 15 Բայց ահաւասիկ դժոխք ես իջնելու եւ երկրի խորքերը: 16 Ովքեր տեսնեն քեզ, պիտի զարմանան քեզ վրայ եւ ասեն. “Սա այն մարդն է, որ ահաբեկում էր երկիրը, ցնցում թագաւորներին, 17 աւերակ էր դարձնում աշխարհներ, քանդում նրանց քաղաքները, գերիներին չէր թողնում վերադառնալ”: