Վեհափա՛ռ Տեր, Արարատյան Հայրապետական թեմի հավատավոր զավակների և հոգևորականաց դասի անունից շնորհավորում ենք Ձերդ Սրբությանը՝  ծննդյան տոնի առթիվ:  Աստծո կամոք Միածնաէջ Մայր սրբավայրում  երկու տասնամյակ առաջ Ձեզ փոխանցվեց Ամենայն Հայոց Հայրապետի հովվապետական գավազանը՝ Հայոց ազգին քրիստոնեական Ճշմարտության և սիրո  շավիղներով առաջնորդելու համար: «Աստծո Միածին Որդու փրկագործական առաքելությամբ շնորհն ունենք ճշմարտությունը .....

- Հա՛յր, եթե կարելի է, կցանկանայի, որպեսզի Իսահակից ինչ-որ բան բացատրեիք ինձ: - Ումի՞ց: Հայր Իսահակի՞ց: Պետք է ասել. «Սո՛ւրբ Իսահակից»: Երբ հոգևորական Իսահակի մասին ենք խոսում, ասում ենք «հայր Իսահակ», իսկ սրբերին միայն անունո՞վ ենք կոչում: Վայել չէ: Չի կարելի աղոթել, օրինակ, սուրբ Գևորգին և ասել. «Գև՛, այսինչն ու այնիչն արա ինձ համար»: Դա արդեն անպատկառություն է: Ես մի աշխարհականի սուրբ Արսենի մասունքներից մի փոքր կտոր տվեցի, .....

Ավետարանիչներից յուրաքանչյուրի ձայնն առավել հնչեղ է Հոգու այլ վարդապետություններից, քանի որ Տերը այդ վարդապետությունները մեզ հաղորդեց մարգարեների միջոցով, իսկ ահա Ավետարաններում Ի՛նքը՝ Տերն անձամբ խոսեց մեզ հետ։ Իսկ ավետարանական քարոզության մեջ էլ ամենից հնչեղը, որ բարբառում է որևէ լսելիքի համար դժվարըմբռնելի ու ամեն մտքից էլ ավելի վեր խոսքեր, Հովհաննեսն է՝ Որոտման որդին, որի ավետարանական գրվածքի նախաբանը քիչ առաջ ընթերցեցինք. «Ի .....

Քրիստոնյա լինել, չի նշանակում միայն Աստծուն հավատալ, Նրա պատվիրաններն ու պատգամներն իմանալ, այլ ապրել ու գործել այդ հավատի համաձայն: Գուցե քրիստոնյան բոլոր եկեղեցական տոներին նախանձախնդրորեն մասնակցի, «կարողանա թափանցել բոլոր խորհուրդների խորքը ու հասնել ամբողջական գիտության» (Ա Կորնթ. 13:2), բայց եթե այդ ամենին չմիավորի ճշմարիտ քրիստոնեական կյանքը, ապա զուր է նրա հավատը: Քրիստոսի հետևորդ լինել, նշանակում է Քրիստոսով նոր կյանք .....

Սաղմոս Դավթի՝ Գողիաթի մասին: Ոմանք վերնագիրը «Գողիաթի մասին» դրեցին, որը, սակայն, նման չէ սաղմոսի զորությանը, բայց ասում են, որ Գեթում վեց հսկաներ ընտրեցին և Դավթի կողմից Գողիաթի պես կորստյան մատնվեցին, հետևաբար, խոսքն առաջ տանելով, Աստծուն նոր օրհնություն է մատուցում: Սակայն իրական պատճառն այլ է: Բաբելոնից վերադարձածներն իրենց հետ օտար կանայք էին բերել, ինչն էլ Եզրասը տեսնելով՝ պատառոտեց զգեստներն ու գետնին ընկավ առավոտից մինչև .....

Ղուկասի ավետարանում նկարագրվում է, թե ինչպես Հիսուս Քրիստոս ժողովրդին ուսուցանելուց հետո Պետրոսին առաջարկում է ձկնորսության գնալ (Ղուկաս 5:1-11): Պետրոսը պատասխանում է, որ ձկնորսության հարմար պահը չէ, որ իրենք ողջ գիշեր ծովում են անցկացրել, սակայն ոչինչ չեն կարողացել որսալ, ջրերի հոսքն անհաջող է, և ձկներն այդ կողմերը չեն հասնում: Ուստի չարժեր անգամ ուռկան նետել, քանի որ որևէ բան որսալու հույս չկար և իրենք իրենց գործի վարպետը լինելով՝ քաջ գիտեին, .....

Օգոստոսի 11-ին և 13-ին Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնում, նախագահությամբ Ն.Ս.Օ.Տ.Տ. Գարեգին Երկրորդ Ծայրագույն Պատրիարք և Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսի, տեղի ունեցավ Գերագույն հոգևոր խորհրդի ժողով: Մինչ ժողովի օրակարգային հարցերի քննարկումը ժողովականներն իրենց աղոթքը բարձրացրեցին Լիբանանում պայթյունի հետևանքով զոհված անձանց, այդ թվում և հայորդիների համար՝ վշտակցություն հայտնելով նրանց հարազատներին, զորակցություն՝ Լիբանանի ժողովրդին։ Այս կապակցությամբ .....

Դատաստան Մենք բոլորս էլ մեղքեր ենք գործում: Աշխարհում բազում մարդիկ խաբում են, գողանում, սպանում, շնանում: Բայց մարդ կա, որ խաբում է վախից, և մարդ կա, որ խաբում է չարությամբ, մարդ կա, որ սպանում է չարությամբ, մարդ կա, որ սպանում է ակամա: Մենք մարդկանց դատում ենք երկու ձևով: Առաջինը կշտամբելն է կամ պախարակելը, որով մենք ցույց ենք տալիս, որ համաձայն չենք որևէ մեկի մի արարքի հետ և ցանկանում ենք, որ նա այդպես այլևս չվարվի և ուղղվի: Երկրորդը որևէ մեկին .....

Աստծուն հանապազ հիշելը բարեպաշտություն է, և աստվածասեր հոգին երբևէ չի հագենում։ Սակայն Աստծու մասին խոսքով արտահայտվել փորձելը մեծ հանդգնություն է, բայց և, չնայած մեր մտքի անարժանությանը, պիտի ջանանք գոնե աղոտ խոսքով ի մի բերել մեր իմացածը։ Արդ, ինչպես որ մեր միտքն է քննվող խնդրի մեծության դեպքում ծանրաբեռնվում, նույնպես և՝ մտքից առավել, խոսքն է անզոր դառնում Աստծու մասին բարբառվելիս։ Ուստի արդյո՞ք ավելի նախընտրելի չէ լռությունը, քան .....

Կյանքի համար արարված մարդն, իր Արարչի հանդեպ անհնազանդ գտնվելու պատճառով, զրկվեց կյանքից, և միայն Տիրոջ արյան փրկագործության շնորհիվ կրկին կյանքի հույսն ունեցավ: Քրիստոնեական հույսը Աստծու հետ հավիտենության մեջ երանելի կյանք ունենալն է, ինչին և ուղղված է քրիստոնյայի ներկայիս կյանքը: Առանց հույսի մարդն ուղղակի աղետալի վիճակում կհայտնվի: Շատ հաճախ մարդն իր սրտում բույն դրած թախծից ազատվելու համար դիմում է հազար ու մի միջոցների, զվարճանքների, .....