Սիրելի՛ զինվոր, այսօր ուզում եմ քեզ հետ խոսել աղոթքի կարևորության մասին: Նախ միասին բացատրենք թե ի՞նչ է նշանակում աղոթք, այնուհետև ես քեզ կբացատրեմ աղոթքի կարևորության մասին: Քո կյանքում երբևէ եղե՞լ է այնպիսի դժվար իրավիճակ, որ ուրիշ ելք չես ունեցել, եթե ոչ միայն ապավինել Աստծու օգնականությանը: Այո՛, այո՛, գիտեմ շատ շատ են մեր կյանքում նմանատիպ իրավիճակներ:
Երբևէ հարց չի՞ առաջացել ինչու՞, ո՞նց: Եթե թույլ տաս ես մի պատմություն կպատմեմ իմ կյանքից: Երբ որ ես դպրոցական էի, ցանկացած անելանելի իրավիճակներում մայրիկիս կամ էլ հայրիկիս օգնությանն էի ապավինում: Սփոփանք գտնում էի միայն այնտեղ: Կենսաբանությանս դասատուն անընդհատ ցածր գնահատական էր ինձ դնում, հակառակ այն բանին, որ հատկապես իր առարկան ավելի լավ էի սովորում: Եվ սա շարունակական բնույթ էր կրում: Մի օր էլ չդիմացա և հայրիկիս արտասվելով պատմեցի այդ մասին: Եվ հայրս խոստացավ հարթել այդ խնդիրը ու խոսեց կենսաբանության դասատուի հետ:
Փոքր տարիքում կարծում էի, որ հորիցս և մորիցս այն կողմ չկա մեկը, որ ինձ կարողանա պաշտպանել փորձություններից: Երբ որ մեծացա, հասկացա, որ բացի երկրավոր Ծնողից կա նաև Երկնավոր Ծնող՝ ԱՍՏՎԱԾ, որը ավելի Հզոր է և Ամենակարող: Կամաց-կամաց փոխվեց իմ մտածումները այդ հարցի շուրջ: Այնուհետև ինձ մոտ հարց առաջացավ, թե ինչպե՞ս կարող է Ինձ Աստված օգնել, ես ինչպե՞ս կարող եմ Աստծու հետ կապ հաստատել: Հասկացա, որ դրա միակ միջոցը Աղոթքն է: Սկսեցի աղոթք սովորել, և այսպես սկզբնավորվեց իմ քրիստոնեական կյանքը: Գիտե՜ մ, գիտե՜ մ դու էլ ես նույն կերպ մտածում:
Քրիստոնեական հայրերից Հովհան Ոսկեբերանը Աղոթքի մասին լավ բնութագրում է տալիս. «Մեծ բարիք է աղոթքը, եթե լինում է երախտագիտության զգացումով, եթե մենք սովորում ենք երախտագիտություն հայտնել Աստծուն ոչ միայն ստանալիս (խնդրածը), այլև չստանալիս»: Այո՛ սիրելի ընկեր մենք ցանկացած իրավիճակում պետք է փառք տանք տիեզերքի Արարչին՝ Աստծուն, ով մեր Հոգևոր Հայրն է և միայն Նա գիտի, թե մեզ համար որն է օգտակար և որը ո՛չ:
Աղոթքը հաղորդակցություն է արարվածի և Արարչի միջև: Աղոթքը կամուրջ է, որը մեզ տանում է Երկնավոր Հոր անսահմանելի տիեզերքին ընկերակից լինելու:
Վստահ եմ, որ այս պահին հարց է առաջանում Քեզ մոտ այն մասին, թե ինչպե՞ս է հաճախ մեր աղոթքը մնում անպատասխան: Արի միասին լսենք, թե այս հարցի շուրջ ի՞նչ պատասխան է տալիս Հովհան Ոսկեբերանը. «Երբեմն օգտակար է չստանալը: Եթե մեզ համար հաճախ օգտակար չլիներ չստանալը, Աստված անկասկած կտար, այնինչ օգուտով չստանալը նշանակում է ստանալ: Եկեք չտրտնջանք խնդրածն ստանալու ուշացման համար, այլ այդ առիթով ցուցաբերենք մեծ համբերատարություն և կամք:
Մի՞թե Աստված չէր կարող ավելի շուտ կատարել մեր խնդրածը: Բայց Նա չի շտապում, որպեսզի հենց մեզնից առիթ ստանա արդարաբար արժանացնել մեզ Իր խնամքին:
Ուրեմն, կստանանք թե չենք ստանա, մենք պետք է հավասարապես երախտապարտ լինենք և ուրախությամբ ընդունենք այն, ինչ Նրան հաճո է:
Այդ պատճառով չէ Աստված դանդաղում կատարել մեր խնդրածները, որ մերժում է դրանք, այլ կամենում է ուսուցանել մեզ անհողդողություն և գրավել առ Ինքը: Այդպես է վարվում որդուն քնքշորեն սիրող հայրը` հաճախ հավանություն չտալով որդու խնդրանքներին, ոչ թե այն պատճառով, որ չի ցանկանում տալ, այլ դրանով կամենում է նրան համառությամբ ամրապնդել»:
Պետք է ցանկացած իրավիճակում փառաբանենք Երկնավոր Հորը և աղոթք ասենք:
Եվ իմացի՛ր սիրելի ընկեր այս պարագային մեր կյանքը կընթանա Աստվածային բյուր օրհնությունների մեջ: Եվ ցանկացած դժվարություն Ինքն՝ Աստված կօգնի մեզ հաղթահարել:
Կյանքի ցանկացած իրավիճակում, երբ որ կզգաս Աստված լքել է քեզ, իմացի՛ր, որ Աստված քեզ չի լքել և այդ պահին Աստված քեզ գրկած է տանում:
Մի առակ կա այն մասին, երբ մի երիտասարդ հոգնելով այս կյանքի դժվարություններից ցանկանում է ամենաուժեղ թույնը գնել և իր կյանքին վերջ տալ: Երիտասարդը, երբ որ թույնը ձեռք է բերում, խմելուց առաջ աղոթք է ասում, խաչակնքվում, հետո նոր խմում: Անցնում են ժամեր և երիտասարդը տեսնում է, որ ինքը զարմանալիորեն կենդանի է: Երիտասարդը լաց է լինում և հասկանում, որ Աստված լսել է իր աղոթքը և իրեն հնարավորություն տվել գիտակցական կյանքի:
Սիրելի՛ ընկեր, զինվորական ծառայության ընթացքում շատ են դժվարությունները, բայց աղոթքով մենք կարող ենք այդ դժվարությունները ի չիք դարձնենք: Այնպես, որ արի միասին աղոթք անենք և մաղթենք բոլոր զինվորներին, /հատկապես սահմանապահ զինվորներին, քանի որ իրենք առավել կարիքն ունեն այդ աղոթքի/ առողջություն, իմաստություն և Աստվածային շնորհների առատություն:
Ամենակարող Տեր,
Քո Աստվածային զորությամբ ամրացրու ինձ,
Լցրու ինձ սուրբ հայրենյաց քաջ պաշտպանը լինելու վճռականությամբ:
Քո հոգևոր սպառազինությամբ
Դարձրու ինձ ավելի համարձակ, կարգապահ ու ընկերասեր:
Երկնայիդ զորքիդ բարեխոսությամբ
Միշտ տոկուն պահիր, զինակիցներիս, հրամանատարներիս ու ինձ:
Քո սուրբ Աջի և բարի հայացքի ներքո,
Ապահով ու անվրդով պահիր ազգս հայոց:
Եվ քեզ փառք Հօր եւ Որդւոյ եւ Հոգւոյն սրբոյ
Այժմ եւ միշտ եւ յաւիտեանս յաւիտենից. Ամէն:
Վոլոդյա սարկավագ Նաջարյան