25 Նոյեմբեր, Բշ
Երբ մարդիկ գալիս էին մի մեծն վանականի մոտ, որպեսզի խրատական խոսք լսեն նրանից, ապա նա մեծագույն անվեհերությամբ ասում էր.
- Ահա՛, ինձ վրա եմ ընդունում Աստծո երեսն ու նստում դատավորի աթոռին: Ի՞նչ ես կամենում: Ասում ես. «Ողորմյա ինձ»: Աստված պատասխանում է. «Եթե ուզում ես ողորմած լինեմ քո հանդեպ, ապա նախ ինքդ ողորմիր եղբայրներիդ: Եվ ես կողորմամ քեզ: Եթե ուզում ես, որ ես ներեմ քեզ, ապա ինքդ ներիր մերձավորիդ»: Աստվա՞ծ է, որ պիտի գործի: Ո՛չ, մենք ինքներս: Ինքներս պետք է փրկությունը ցանկանանք:
Ռուսերենից թարգմանությունը՝ Էմիլիա Ապիցարյանի