- Հայր, մարդը ինչպե՞ս պետք է իրեն պահի մեկի հետ, որը բարկացած ու բորբոքված է: - Համբերությամբ: - Իսկ եթե ես համբերություն չունե՞մ: - Ուրեմն պետք է գնալ ու գնել: Խանութներում վաճառվում է… Տե՛ս` երբ մարդը եռում է զայրույթից, նրան ինչ էլ ասես` ոչ մի օգուտ չի լինի: Այդպիսի պահերին ավելի լավ է լռել ու մտքում աղոթել: Աղոթքից նա կհանդարտվի, կհանգստանա և դրանից հետո արդեն կարելի է նրա հետ փոխհամաձայնության գալ: Նույնիսկ ձկնորսները ծով դուրս չեն .....

«Զգո՛ւյշ եղեք ամեն տեսակ ագահությունից» (Ղուկ․ 12:15): Արդյոք կա՞ մի այնպիսի բարոյախոս կամ քարոզիչ, որը մեկից ավելի անգամ բացատրած չլինի, որ «ոսկին ու հարստությունը չեն կարող երջանկություն բերել»։ Այս ճշմարտությունը շատ հաճախ է կրկնվել, և ամեն ոք գիտի, որ մարդ, ինչքան էլ լիացած լինի ունեցվածքով, մի օր՝ գուցե հենց վաղը կամ նույնիսկ, թերևս, մեկ րոպե անց ստիպված է լինելու իր ողջ հարստությունն էլ հանդիսավորապես թողնելու գերեզմանի .....

- Հա՛յր, այն հիվանդ երեխան, որին այսօր ծնողները բերեցին, շատ է տանջվում: - Ոչինչ, նրա հիվանդությունը կամաց-կամաց կանցնի:  Բայց հետո ողջ կյանքում զգայունությունը կմնա, և նա կհիշի իր հիվանդությունը: Այդ զգայունությունն օգնելու է նրան հոգևոր առումով: - Հա՛յր, սպիտակարյունությամբ հիվանդ երեխաները նույնպես շատ են տառապում: - Այդպիսի երեխաներին Սուրբ Հաղորդությունն է շատ օգնում: Բազմաթիվ երեխաներ են Սուրբ Հաղորդության միջոցով բուժվել իրենց .....

Բավական է, որ մի որոշ ժամանակով մարդիկ անցնեն սիզամարգով, ապա անմիջապես կնշմարվի առաջ եկած արահետը: «Ես Հորից ելա և եկա աշխարհ և այժմ թողնում եմ աշխարհը և գնում Իմ Հոր մոտ» (Հովհ. 16:28),- ասում է Քրիստոս: Աշխարհի Փրկիչը՝ Քրիստոս, աշխարհ գալով, Իր հետևորդների համար հարթեց փրկության ուղին: Այս ուղին քրիստոնյային հիշեցնում է, որ ինքը ստեղծվել է երկրի վրա, բայց ոչ թե երկրի, այլ երկնքի համար։ Փրկության ուղով հաստատուն ընթանալու համար քրիստոնյան .....

- Մենք պետք է անսանք Եկեղեցու, նրա եպիսկոպոսների խորհուրդներին, որպեսզի պահպանենք մեր միասնությունը։ Հնազանդվելով Եկեղեցուն՝ հնազանդվում ենք հենց Քրիստոսին։ Քրիստոս ուզում է, որ մենք լինեք մեկ հոտ, մեկ հովիվ (տե՛ս Հովհ․ 10։16)։ Մենք պետք է սրտացավ լինենք Եկեղեցու հանդեպ, ուժգին սիրենք այն։ Չպետք է հանդուրժենք, որպեսզի պախարակեն Եկեղեցու ներկայացուցիչներին։ Ինչպիսի՞ն է ուղղափառ ոգին։ Սուրբ լեռան վրա ես սովորեցի այն՝ խորապես սուրբ, լռին, .....

«Հավատում եմ, Տե՜ր, օգնի՛ր իմ անհավատությանը» (Մարկ․ 9։24)։ Կան մարդիկ, որ ասես խավարի միջով են ընթանում, հոգևոր ոչինչ չեն տեսնում և եթե երբեմն էլ նրանց կյանքի ճանապարհը լուսավոր է եղել, սակայն այժմ նրանց տեսադաշտում ամեն բան մութ է, մռայլ ստվերները վարագուրել են շուրջբոլորը։ Հոգևոր այս տխուր վիճակը հավատքի տկարացման արդյունք է, և այդ տկարացման հետևանքով է, որ մարդիկ սկսել են ամեն բանից տարակուսել ու թերահավատ գտնվել։ Նրանք տարակուսում .....

Հայրենասիրության վառ օրինակների հանդիպում ենք նաև սրբերի կյանքում, նրանց սերը հայրենիքի հանդեպ այնքան մեծ էր, որ հաճախ հասնում էր ինքնազոհողության: Պողոս առաքյալն էլ իր նամակներից մեկում գրում է. «Մեծ տրտմություն է ինձ և անհատնում ցավ՝ իմ սրտին, որովհետև ես ինքս երդումով փափագում էի նզովվել Քրիստոսից իմ ազգակից եղբայրների համար, որ իսրայելցիներն են: Իմ սրտի փափագը և աղոթքը առ Աստված՝ նրանց փրկության համար են» (Հռոմ. 9:2-4; 10:1): Ինքը՝ .....

Տասանորդ բառը Հին Կտակարանի եբրայերեն բնագրում հանդիպում է «מַעֲשֵׂר» բառով, հունարենի Յոթանասնից թարգմանությունում՝ «δεκάτην», անգլերենում՝ «tithes»: «Տասանորդ տալ» նշանակում է բերքի կամ մաքուր եկամտի տասներորդ մասը տալ: Կան մարդիկ, որ չեն լսել տասանորդ տալու աստվածաշնչական պատվիրանի մասին։ Երկրորդ խմբի մարդիկ լսել են, բայց որպեսզի չգործադրեն, փորձում են իրենք իրենց արդարացնել որոշ անհիմն պատճառաբանություններով։ .....

Քրիստոնեական կրոնն ուշագրավ է նրանով, որ մարդուն անսահմանափակ հոգևոր հնարավորություններ է տալիս ոչ միայն Աստծու որդի կոչվելու, այլ նաև Երկնավոր Հորը նմանվելու: Որքան առավել է քրիստոնյան ձգտում նմանվել իր Երկնավոր Հորը, այնքան առավել խորն ու խորհրդավոր է դառնում Հոր հետ կապն ու միությունը: Մեր Տերը՝ Հիսուս Քրիստոս, ասել է. «Ով սիրում է Ինձ, կգործադրի Իմ խոսքերը. Իմ Հայրն էլ կսիրի նրան, և Ես ու Իմ հայրը կգանք նրա մոտ և կբնակվենք նրա .....

«Կենդանի եմ Ես՝ ասում է ամենակալ Տերը և ամբարշտի մահը չեմ ուզում, այլ նրա հետ կանգնելն իր չար ճանապարհից ու ապրելը» (Եզեկիել 33:11): Աստծու մեծագույն կամքն է, որ յուրաքանչյուր մեղավոր տեսնի իր մեղքերը և դառնա դեպի Իրեն, բայց ցավալիորեն երբեմն մեղավորն ինքն է մերժում Աստծուն մոտենալը: Աստվածային փրկության պարգևը բոլորին է տրված․ երբ մարդ ընդունում է այս փրկարար շնորհը, արդյունքում անբացատրելի ներքին խաղաղություն և ուրախություն .....