- Չարիքը խնդիր է, որը մեր կրոնը հրաշալի է բացատրում, և դրանից լավ բացատրություն գոյություն չունի,- պարզաբանում էր մեր ծերը։- Այն հետևյալն է․ չարիքը գոյություն ունի և ծագում է սատանայից։ Մեր մեջ կա և՛ չար ոգի, և՛ բարի, որոնք պայքարում են միմյանց դեմ։ Կա՛մ մեկին կատես, իսկ մյուսին կսիրես, և կա՛մ մեկի հանդեպ ջերմեռանդ կլինես, իսկ մյուսի՝ անփույթ․․․ «Չեք կարող ծառայել Աստծուն և մամոնային» (Մտթ․ 6։24)։ Այսինքն՝ մեր մեջ բարու և չարի պայքար .....

«Աղոթում եմ, որ նրանք բոլորն էլ մի լինեն, ինչպես որ Դու, ո՛վ Հայր, իմ մեջ ես, և Ես՝ Քո մեջ, այնպես էլ նրանք լինեն մեր մեջ, որպեսզի աշխարհը հավատա, որ Դո՛ւ ուղարկեցիր Ինձ» (Հովհաննես 17:21), այս խնդրանքով էր Քրիստոս դիմում Հայր Աստծուն Իր հետևորդների համար: Աստծու պատկերն ու նմանությունը կրող յուրաքանչյուր անձի կոչումն է Աստծու հետ միավորումը: Այդպիսի միավորման օրինակ է քրիստոնյաների ներկայությունը և մասնակցությունը սբ. Պատարագի արարողությանը: .....

Հետաքրքրական է, որ հրեական աստվածպաշտության մեջ կարևոր տեղ է գրավում ոչ միայն աղոթքը, սաղմոսասացությունը, երկրպագությունը, այլև` պարը և պարելը: Ոմանք ուսուցանում են, որ սխալ է հիշարժան առիթներով խնջույքներ կազմակերպելը, ինչի դեմ խոսում է Քրիստոսի ներկայությունը Կանայի հարսանիքում (Հովհ. 2.1-2), և ասում են, որ չի կարելի մանավանդ պարել այդ տոնակատարությունների ժամանակ: Սակայն տեսնենք, թե ինչ է ասում Աստվածաշունչը պարի մասին: Պարը Աստվածաշնչում .....

- Աստծու իմացությունը անհասանելի է մեր մտքին,- ասում էր ծերը,- այն անսահման է, ընդգրկում է գոյություն ունեցող, տեսանելի ու անտեսանելի ամեն բան՝ ներկա ու վաղեմի։ Աստված ամեն ինչ գիտի ճշգրտորեն, ողջ խորությամբ ու լիարժեքորեն։ Տերը ճանաչում է մեզ նախքան ինքներս մեզ կճանաչենք։ Նա գիտի մեր նախատրամադրությունը ու անգամ չնչին միտքը, մեր խորհուրդներն ու որոշումները՝ նախքան դրանք կայացնելը։ Սակայն մեր բեղմնավորումից առաջ էլ, դեռ աշխարհի արարումից .....

Տերը շնորհել է մարդուն մեծագույն պարգև՝ կյանքը, որի դիմաց Տիրոջն ուղղված երախտագիտությունն ու փառաբանությունը բավարար չեն, հարկավոր է ավելի մեծ զոհողություն՝ բարի գործերի զոհողություն, առանց որի հաճելի չէ Աստծուն ուղղված փառաբանությունը, քանի որ, ըստ Սուրբ Գրքի՝ օրհնությունը գեղեցիկ չէ մեղավորի շուրթերին (Սիրաք 15:9): Մարդն արարվել է բարին արարելու համար, այսինքն՝ սրբության, հավատարմության, ճշմարտության, սիրո, ողորմածության, անձնազոհության, .....

- Հա՛յր, դատապարտված ննջեցյալները կարո՞ղ են աղոթել: - Նրանք ուշքի են գալիս և օգնություն խնդրում, սակայն այլևս չեն կարող իրենք իրենց օգնել: Դժոխքում գտնվողները Քրիստոսից միայն մեկ բան կուզեին, որպեսզի իրենց հինգ րոպե երկրային կյանք տար ապաշխարելու համար: Մենք, երկրի վրա ապրողներս, ժամանակ ունենք ապաշխարության համար, իսկ խեղճ ննջեցյալներն արդեն չեն կարող իրենց վիճակը բարելավել և մեզանից են օգնություն սպասում: Այդ պատճառով էլ պարտավոր .....

Յանուն Հօր եւ Որդւոյ եւ Հոգւոյն Սրբոյ. ամէն։ «Ուրախացան ազգք մարդկան, յորժամ լուան զՔո յարութիւնդ» (Ժամագիրք)։ Սիրելի հավատավոր զավակներ, Սուրբ Հարության հրաշափառ տոնին քրիստոնյա ողջ աշխարհը վերստին փառաբանում է հարուցյալ Փրկչին, Ով խաչվեց և հարություն առավ մարդկանց մեղքերի քավության համար՝ մարդկությանը պարգևելով չարչարանքներից վեր հառնելու ուժը և հավիտենական կյանքը ժառանգելու շնորհը։ Տիրոջ Հարությամբ համախմբվեցին հուսալքված .....

Մարդու տարիքը որոշվում է նրա ապրած տարիներով, իսկ այդ տարիներին մարդ հոգևոր աճ կունենա թե ոչ, կապված է իր հոգևոր ջանքերից: Այսինքն՝ հոգևոր աճն ուղիղ կապ չունի մարդու տարիքի հետ, հնարավոր է երիտասարդը հավատի մեջ առավել հասուն լինի, քան տարեցը: Քրիստոնյայի հասունությունը որոշվում է նրանով, թե որքանով է Փրկչի կյանքն իր կյանքում արտացոլում: Տիրոջ հետ կենդանի հաղորդակցություն չունեցողը չի կարող հավատի մեջ աճել և կատարելագործվել: Այդ պատճառով .....

Բավական բարդ պատկերագրությամբ տեսարան է. պատկանում է Քրիստոսի չարչարանքների շարքին և անմիջապես նախորդում է Քրիստոսի խաչելությանը: Հիմնականում ներկայացվում է որպես ճանապարհ դեպի Գողգոթա: Պատմությունը առկա է բոլոր չորս Ավետարաններում: Այս թեման ներկայացնում է Քրիստոսի՝ Պիղատոսի պալատից դեպի Գողգոթա ճանապարհը, որը Փրկիչն անցավ խաչը կրած: Պատկերագրության մեջ առհասարակ ներկայացվում է խաչը տանելու մի քանի տարբերակ, որոնցից մեկում պատկերվում .....

- Հա՛յր, որոշ երեխաներ հարցնում են, թե ինչու ենք հավկիթները ներկում կարմիր գույնով։ - Պետք չէ խրախուսել երեխաների նման հետաքրքրությունը, այլապես նրանք կտարվեն միայն արտաքին երևույթով և չեն փնտրի խորքային իմաստը։ Ասացեք միայն, որ կարմիր հավկիթը խորհրդանշում է երկիրը, որը ներկվեց Քրիստոսի արյամբ, և ողջ աշխարհը քավվեց մեղքից։ - Հա՛յր, յուղաբեր կանանց արիությունը ապշեցնում է ինձ։ - Յուղաբեր կանայք մեծ հավատ ունեին առ Քրիստոս, ունեին հոգևոր .....