«Օրհնի՛ր Տիրոջը, ո՛վ իմ անձ, և մի՛ մոռացիր բոլոր պարգևները Նրա, Ով  քավություն է տալիս քո մեղքերին, բժշկում ախտերը քո բոլոր» (Սաղմ. 102:2-3):   Հիրավի, Տերն է մեր հույսն ու ապավենը, մեր մեղքերին քավություն տվողը և մեր հոգու և մարմնի ախտերը բժշկողը: Այս գիտակցումով է, որ պետք է ողջ հոգով և էությամբ օրհնենք, գովենք և փառաբանենք բարերար Աստծուն՝ բոլոր պարգևների, ողորմածության, շնորհների համար, ինչպես և առաքյալն է պատգամում. «Գոհությո՛ւն .....

Դիակիզման ջատագովները միշտ փորձում են վախեցնել հանրութեանը՝ նշելով դիակների տարրալուծման արտադրանիւթի՝ ստորերկրեայ ջրերի մէջ թափանցելու երեւակայական վտանգի մասին, իսկ շրջապատի օդի իրական թունաւորումը դիակիզման պատճառով, իհարկէ, հիմնաւորապէս անտեսւում է: Ըստ վիճակագրութեան՝ մահացածների ատամների մէջ լցուած սնդիկի լեցուկը կազմում է մթնոլորտում դիակիզման գործընթացի պատճառած սնդիկի գոլորշու բոլոր արտանետումների մէկ վեցերորդ մասը: .....

Դժոխային տարազներ ու դիմակներ Դիւապաշտութեան խորհրդանշանների մեծ մասն ունի իր ուրոյն պատմութիւնը: Հին կելտերն ունէին աւանդութիւն, համաձայն որի՝ դրուիդ քրմերը (Հոկտեմբերի 31-ի գիշերուանից մինչեւ Նոյեմբերի 1-ը) կաղնու ճիւղերից վառում էին «սրբազան» խարոյկ, որի վրայ զոհաբերում էին կենդանիներին, նոյնիսկ մարդկանց՝ ի պատիւ մահուան ու չար ոգիների չաստծու՝ Սամհայնի: Այդ դիւային ծիսական արարողութիւնների ընթացքում ժողովուրդը պէտք է հագնէր .....

Երբ հանգուցեալի մարմինը տեղադրւում է վառարանում, այն այրւում է 1,700-2,500 ջերմաստիճանով ու տեւում է մօտաւորապէս երկու ժամ: Չափազանց գէր մարդկանց դիակն այրելու համար սովորաբար աւելի երկար ժամանակ է պահանջւում: Դիակիզման ընթացքում առաջանում են մի շարք բնախօսական հակազդեցութիւններ, բայց մարմնի փոխազդեցութիւնը վառարանում բնութագրելը հաճելի բան չէ: Դիակիզումը հանգուցեալի մարմինը հրկիզման միջոցով ոչնչացնելու ոչ ամբողջական ու ոչ լրիւ ճշգրիտ .....

- Հա՛յր, մի տիկին հարցրեց մեզ, թե ինչպես վարվի իր երկու զարմուհիների հետ, ովքեր երկար տարիներ իր հաշվին են ապրում: - Իսկ նա ի՞նչ է ուզում: Ի՞նչ է, նոր Ավետարան գրե՞նք: Աստված կամենում է, որ նա օգնի նրանց, իսկ Ինքն էլ կանի այն, ինչ օգտակար է նրանց հոգիների համար: - Հա՛յր, եթե հարազատների միջև թյուրիմացություն է առաջ գալիս, ապա պե՞տք է արդյոք ինչ-որ բան ասել նրանց օգնելու համար: - Այո՛, պետք է խոսել նրանց հետ, բայց նրբանկատորեն: Քանի որ լռությունը .....

- Հա´յր, Աստված ինչի՞ համար է ամեն մարդու Պահապան Հրեշտակ տալիս: Մի՞թե Նա՝ Ինքը չի կարող մեզ պահպանել: - Պահապան Հրեշտակն Աստծո հատուկ խնամքն է Իր արարածի նկատմամբ: Պահապան Հրեշտակը՝ դա Աստծո Նախախնամության արտահայտությունն է մարդու նկատմամբ: Եվ դրա համար մենք պարտական ենք Աստծուն: Հրեշտակները հատուկ կերպով են պահպանում փոքր երեխաներին: Ինչպե՜ս են պահպանում նրանց: Մի անգամ, փողոցում երկու երեխա էին խաղում: Նրանցից մեկն ուզում էր քարով .....

Կյանքն Աստծու հետ ջերմ ու լիարժեք հաղորդակցություն է, որ արտացոլվում է քրիստոնյա ընտանիքներում: Իսկ այդ կարևոր հաղորդակցության բացակայության դեպքում ընտանիքի զավակը սխալ պատկերացում է կազմում Աստծու մասին, եկեղեցին ընկալում է որպես մի սրբավայր, ուր միայն ծեսեր են կատարվում և ինչը ոչ մի կապ չունի իրական կյանքի հետ։ Ցավալի է, որ որոշ ծնողներ սահմանափակում են իրենց երեխաների հոգևոր կյանքը միայն մկրտությամբ և  որոշ տոներին եկեղեցի այցելությամբ, .....

Քրիստոս Պետրոսի, Հակոբոսի և Հովհաննեսի հետ լեռ բարձրացավ: Քրիստոս երբեմն Իր հետ վերցնում էր տասներկու աշակերտներից միայն երեքին` Պետրոսին, Հակոբոսին և Հովհաննեսին (Մատթ. 17.1; Մարկ. 5.37, 9.1, 14.33; Ղուկ. 9.28): Պետրոսը ամենից շատն էր սիրում Քրիստոսին (Հովհ. 21.15-17), Հակոբոսը առաքյալներից առաջին նահատակը եղավ (Գործք 12.1-2), իսկ Հովհաննեսը Քրիստոսի ամենասիրելի աշակերտն էր (Հովհ. 13.23, 19.26, 21.20): Լեռան վրա Քրիստոս առաքյալների առջև պայծառակերպվեց, նրանց հայտնվեցին .....

Պայծառակերպության ժողովրդական համարժեքը Վարդավառն է: Այս տոնը Հայաստանի առանձին բնակավայրերում ուներ անվանման բազում ձևեր. Վարթավառ (Արճակ),Վարդևոր (Լոռի, Ջավախք, Կաղզվան), Վարդիվոր (Դերսիմ), Վառթիվոր (Զնաբերդ), Վըրթէվօր կամ Վըրթէվուր (Արցախ-Վարանդա), Վարթևոր (Նոր Նախիջևան), Ճրճանքի օր (Շաղաթ), Ճրճան (Մարտիրոս-Վայոց Ձոր), Պալլում, Պարլում կամ Պարլամօն (Քեսաբ) և այլն: Բազում այս անվանաձևերով հանդերձ, հայոց կենցաղում Վարդավառն ուներ գրեթե համընդհանուր .....

Տնօրինական պատկերաշարում առանձին կարևորություն ունի Պայծառակերպման դրվագը: Սա պատճառաբանվում է դրվագի հայտնութենական և աստվածաբանական իմաստի առանձնահատկությամբ: Աստվածհայտնության խորհրդի դրսևորումը տեղի ունեցավ Թաբոր լեռան վրա: Պայծառակերպության խորհրդին ներկա էին Մովսես և Եղիա մարգարեները, Պետրոս, Հակոբոս և Հովհաննես առաքյալները: Հիսուս, Կանայի հարսանիքում ջուրը գինու փոխելով, ցույց տվեց Իր աստվածային զորությունը, իսկ Թաբոր լեռան .....