18 Հունվար, Շբ
20/01/2025
Մեկ ուղի, և մեկ դուռ կա դեպի Արքայություն տանող, այդ ուղին և դուռը Հիսուս Քրիստոսն է. «Ես եմ ճանապարհը, ճշմարտությունը և կյանքը: Ինձնով միայն կարելի է գնալ Հոր մոտ» (Հովհաննես 14:5-6) և «Ե՛ս եմ դուռը, ով Իմ միջով անցնելով ներս մտնի, կփրկվի» (Հովհաննես 10:9): Դուռը հնարավորություն է և միջոց՝ մուտք գործելու մեկ ուրիշ տարածք: Քրիստոս՝ որպես կյանքի ճանապարհ և կյանքի դուռ, հնարավորություն տվեց բոլորին մուտք գործելու Երկինք, հավիտենական
18/01/2025
Երեխան Աստծո պարգևն է ծնողներին և նրանց հիմնական նպատակը քրիստոնեական դաստիարակությամբ երեխային մոտեցնելն է Քրիստոսին: Ծնողը պատասխանատու է Աստծո առջև երեխայի հոգու համար, թե որքանով է ջանք թափել հավատի սերմեր սերմանելու և բարի պտուղներ ստանալու համար: Իսկ երբ ջանքերը բարի արդյունք են տալիս, Աստծո ողորմության ուրախությունը պատում է ծնողի սիրտը: Անհնար է հաջողությամբ պայքարել երեխայի սխալների դեմ, եթե այդ նույն սխալների մեջ ինքը ծնողն
17/01/2025
Չարի ձեռագիրը և հերթական ծուղակներից է չարը՝ որպես բարի և բարին՝ որպես չար, խավարը՝ որպես լույս և լույսը՝ որպես խավար ներկայացնելը: Բոլոր ժամանակներում մարդկության մոլորեցուցիչն այս մոլախոտի համար պարարտ հող է փնտրել և փնտրում: Նրա համար գերխնդիր է, որ այս մոլախոտը տարածվի՝ թափանցելով հասարակության բազմաթիվ բնագավառներ: Եվ ահա նա փորձում է անարգել գործել այն պարարտ հողերում, որ մատնված են հոգևոր անտարբերության, ուր նա՝ «բարության
16/01/2025
Սովորական կյանքում մարդիկ դատաստանի առաջ քննվում են, վասնզի նոցա զանցառությունները կարող են զանազան աստիճանավորություններ ունենալ, այն է` երբ անգիտականության, կիսամտության, անվճռականության, բռնադատության և այլ այսպիսի վիճակում են կատարվում: Իսկ վերջին դատաստանը կլինի մարդկանց արդեն վճռականության
15/01/2025
Այլևս մեր կայնքում իրականություն է մեր Տեր և Փրկիչ Հիսուս Քրիստոսի Սուրբ Ծնունդը, Հայտնությունը և Անվանակոչությունը, և զուգահեռներ տանելով այս տոների միջև մեր աչքի առջև մի պարզ ճշմարտություն է հառնում՝ մեր Աստծո ողորմած խոնարհությունը: Մենք սովոր ենք Աստծո խոնարհությունը տեսնել Նրա չարչարանքների, խաչելության և մահվան իսկության մեջ, բայց պետք է խորությամբ հասկանալ, որ նույնատիպ խոնարհության դրսևորում է Նրա մարդանալը, Ս. Կույսի արգանդում
14/01/2025
Փետրվարի 14-ին Հայ Առաքելական Եկեղեցին տոնում է Տեառնընդառաջի կամ քառասնօրյա մանուկ Քրիստոսին տաճարին ընծայման տոնը: Փետրվարի 13-ին` երեկոյան ժամերգության ավարտին, կատարվում է նախատոնակի արարողություն, որից հետո բոլոր եկեղեցիների բակերում մեծ խարույկ է վառվում: Մեր ժողովրդի մոտ սովորություն է, որպեսզի այդ օրը իրենց տների բակերում ևս խարույկ վառեն, և հատկապես այն տանը, որտեղ նոր նշանվածներ կամ նոր ամուսնացած զույգեր կան, անպայման հետևում
14/01/2025
Սուրբ Կարապետ և Մկրտիչ Հովհաննեսը դեռևս իր մոր՝ Եղիսաբեթի որովայնում Սուրբ Հոգով լցվեց ու խայտալով՝ շարժվեց նրա արգանդում և երկրպագեց սուրբ Կույս Մարիամի արգանդում եղող Աստծո Բանին։ Եվ երբ Հովհաննեսի մոր՝ Եղիսաբեթի հղության ինը ամիսներն ու հինգ օրերը լրացան, նա Մարիամի՝ Հիսուսի մոր ոտքերն ընկավ ու սկսեց աղաչել նրան՝ ասելով․ «Ո՜վ դու, Մա՛յր երկնավոր Թագավորի ու Տաճա՛ր Աստծո Բանի, վե՛ր կաց, խաղաղությամբ գնա՛ քո տունը, քանի որ, ահա՜,
13/01/2025
Այս տոնի ութերորդ օրվա խորհուրդը հարությամբ է կատարվում: Ինչպես որ Քրիստոս Հարություն առավ կիրակի օրը, այդպես էլ Երկրորդ Գալստյան ժամանակ մարդկանց ազգը կիրակի օ՛րը հարությամբ պիտի կանչվի գերեզմաններից: Ուստի ութերորդ օրը պատկերն է հանդերձյալ կյանքի, երբ Աստված բոլոր սուրբերին և Իր անունը սիրողներին կհանգչեցնի լուսեղեն օթևաններում, ըստ թլփատության օրինակի՝ զատելով ոչխարներին այծերից ու ասելով. «Եկե´ք, Իմ Հոր օրհնյալներ, ժառանգեցեք
Զորավոր Սուրբ Աստվածածին եկեղեցի