Վաղնջական եկեղեցում եղել են մի քանի եկեղեցական Հայրեր, որոնք գրել են ընդդէմ դիակիզման: Նրանց քննադատութիւնները հիմնականում ուղղուած էին հռոմէացիների դէմ, քանի որ առաջին քրիստոնեաները չէին ուզում ընդօրինակել այդ հեթանոսական սովորութիւնը: Սա բաւական ուշագրաւ է, քանի որ Հռոմում գոյութիւն ունէին այլ մեղսալի սովորութիւններ։ Ուստի եկեղեցու Հայրերն ուզում էին տեղեկացնել եւ զգուշացնել, որպէսզի քրիստոնեաները չընդօրինակեն դրանք: Նախնական .....

Ավելի լավ է մեզ լիովին հանձնենք Քրիստոսին, երբ հիվանդանում ենք: Պետք է մտածենք, որ ցավի պահին մեր հոգին համբերության և փառաբանության կարիքն ավելի շատ ունի, քան «պողպատե» մարմնում, որի օգնությամբ կարող ենք ֆիզիկական մեծ սխրանքներ գործել: Քանի որ առանց հասկանալու փառասիրության և պարծենկոտության վտանգի մեջ ենք հայտնվում այդ սխրանքների պատճառով, որովհետև մեզ կարող է թվալ, թե ունակ ենք սեփական «հեծելազորային գրոհով» .....

Մասնակցելով Հելոուինի տօնակատարութեանը՝ մարդիկ դառնում են հասարակութեան արագ ապաքրիստոնէացման մասնակիցները: Ինչո՞ւ է պէտք դեւերին հնարաւորութիւն տալ՝ մեր կեանքից ներս խուժելու: Փաստ է, թէ Հոկտեմբեր ամսի վերջին օրերին Արեւմուտքի բոլոր հանրային հիմնարկներում արտօնուած է այս տօնը, ինչի առթիւ սատանային երկրպագելը կամաց-կամաց սկսում է գերիշխել նաեւ դպրոցներում եւ ուսումնական այլ հաստատութիւններում: Բայց ինչպէ՞ս է Աստուած դիտում փոքրիկ .....

Արդյո՞ք այսօր մարդը խորհում է հավիտենական կյանքի մասին, պատրաստվո՞ւմ է երկնային բնակության համար, մտածո՞ւմ է, թե ինչպիսի ճամփորդություն է սպասվում իրեն, ինչ պատրաստություն պիտի տեսնի:  Այս մտածումներն իր մտորումների շրջանակո՞ւմ են, թե՞ ոչ, իսկ եթե բացակայում են, և մարդն անհոգ է հավիտենական կյանքի հանդեպ, ապա նմանվում է  փոքրիկ երեխայի, որ հայացքը հառելով խաղալիքներին՝ մոռանում է ամեն ինչ, նույնիսկ՝ ինքն իրեն: Նման անհոգության տրված .....

Քրիս­տոս, ե­կած լի­նե­լով մե­ղան­չա­կան մար­դու փրկու­թյան հա­մար, բնա­կա­նա­բար ոչ միայն հաշ­տու­թյան միջ­նորդ պետք է լի­ներ Աս­տու­ծո և մար­դու մի­ջև, այլև մի նոր հարա­բե­րու­թյուն ու նոր ուխտ պետք է հաստա­տեր նո­ցա մեջ: Եվ որպես­զի շե­ղված ու ըն­կած մարդ­կու­թյան մո­լար ու խո­տոր զար­գա­ցու­մը վե­րաց­նե­լով` քավեր մեղ­քե­րից և նոր զար­գաց­ման սկիզբ դներ, պետք .....

Ա. ՀԻՆԴՈՒԻԶՄ, ԲՐԱՀՄԱՆԱԿԱՆՈՒԹԻՒՆ Աւանդական հինդուները դիակիզումը բնորոշում են որպէս ընդհանուր ճակատագրի նախագիծ: «Խորհրդանշական է, թէ մարդկային մարմինը արդիւնքն է տղամարդու՝ ոսկորները ձեւաւորող սերմի,  եւ կնոջ՝ մարմինը պարտրաստող համադրութեան: Իսկ հոգին գանգակարի միջոցով մտնում է պտղի մէջ: Այսպէս, գանգի հետ աճող սաղմը «եփւում է» արգանդում առկայ ջերմութիւնից: Խորհրդանշական է նաեւ, որ կեանքի աւարտին սգոյ խարոյկի ջերմութիւնն .....

Հուլիսի 20-ին Զորավոր Ս. Աստվածածին եկեղեցու համայնքը, ԱՀԹ առաջնորդական փոխանորդ Գերաշնորհ Տեր Նավասարդ արք. Կճոյանի օրհնությամբ, ուխտի մեկնեց Գեղարքունիքի թեմի սրբավայրեր: Համայնքի աղոթական ուղու առաջին հանգրվանը Կոթավանքն էր (9-րդ դար), ուր ուխտավորները մասնակից եղան Արևագալի ժամերգությանը, շարականներ երգեցին: Վանքի սպասավոր Տեր Երեմիա քահանա Սարգսյանը ողջունեց ուխտավորներին, մաղթեց, որ Տերն ի կատար ածի նրանց ուխտը, ապա ներկայացրեց .....

Արարիչ Աստված արարչագործության վեցերորդ օրը ստեղծեց արարչագործության թագ և պսակ հանդիսացող մարդուն, ստեղծեց Իր պատկերով և նմանությամբ և ի տարբերություն կենդանիների, որոնք չունեն բանական հոգի, Աստված մարդուն բանական հոգի շնորհեց: Եկեղեցու սրբազան հայրերի վարդապետության համաձայն՝ մարդն ունի իշխանական հոգի և ծառայական մարմին: Մարմինը պետք է ծառայեցնել և ոչ թե մարմնին ծառայել, և հարկ է, որ հոգին իշխի մարմնին, և ոչ թե մարմինը՝ հոգուն:  .....

Կարեւոր է հասկանալ, թէ այսօրուայ Հելոուինի տօնակատարութիւնը շատ չի տարբերւում հնագոյն ժամանակների Հելոուինից: Այդ օրն այսօր էլ, ինչպէս անցեալում էր, կախարդութեան, գաղտնագիտութեան ու դիւապաշտութեան տօնն է: Բայց Հելոուինի մասին առաւել ազդեցիկ վկայութիւնները, որոնք յայտնում են ժամանակակից կախարդներն ու վհուկները, իրենց իսկ բառերն են: Այն հարցին, թէ՝ «Արդեօ՞ք Սամհայնի օրն այսօր դիտւում է որպէս կրօնական տօն», կախարդական կազմակերպութիւններից .....

Քրիս­տո­սի մար­դե­ղու­թյամբ սկսվում է և նո­րա աստված­մարդ­կա­յին կյանքն, և ո­րով­հե­տև նա աստվա­ծու­թյան ու մարդ­կու­թյան միու­թյուն է, ուստիև թե՛ մարմ­նա­նալն ու թե՛ ծնուն­դը հրա­շա­լիք է և միան­գա­մայն մարդ­կա­յին: Հրա­շա­լիք է և մարդ­կա­յին այն պատ­ճա­ռով, որ Քրիս­տոս նո­րա մարդ­կու­թյան նա­խա­մարդն է, ո­րի մեջ պետք է ան­հե­տա­ցած լի­նի ու նո­րա հի­շա­­տակն, .....