01/10/2025
Չարը ինչպէ՞ս կրցաւ խաբել Ադամն ու Եւան։ Վստահաբար մէկ անգամ անոնց հետ խօսելով չէր որ խաբեց զանոնք։ Չարը բազմիցս խօսած ըլլալու էր անոնց հետ։ Անկասկած որ անոնք ալ երկա՜ր ատեն մտածելէ ետք ծառին կապակցաբար Օձին ըսածներուն մասին, ի վերջոյ տեսան եւ համոզուեցան որ «ծառը աղէկ էր կերակուրի համար, եւ հաճելի՝ աչքերուն եւ փափաքելի իմաստուն ընելու համար» եւ ատոր պտուղէն առնելով կերան (Ծն 3.6)։ Ո՞վ է այն մարդը որ մէկ անգամէն մեղքի մը մէջ կիյնայ։
30/09/2025
Մեր հասարակության մեջ հաճախ զարմանում են, թե ինչու են մարդկային հասկացության մեջ բարի, բարոյական սահմանմամբ անձինք երբեմն դառնում դժբախտությունների, փորձությունների զոհ: Սակայն իրականությունը հասկանալու համար անհրաժեշտ է գիտակցել, որ բարոյականությունը և հոգևոր կյանքը թեև միահյուսված ու անբաժան են, այդուհանդերձ, մյուս կողմից` բարոյականությունը և հոգևորը տարբեր մակարդակներ ունեցող իրողություններ են: Այն անձինք, ովքեր չեն ապրում
29/09/2025
Այն ինչ որ մեր նախահայրն ու նախամայրը ըրին, բոլոր դարերուն բոլոր մարդիկը ըրին, եւ այսօր ալ կը շարունակեն նոյնը ընել։ Ի՞նչ էր այդ բանը։ Ե՛ւ Ադամ ե՛ւ Եւա երկուքն ալ իրենց մեղանչումին պատճառը ուրիշը նկատեցին։ Ադամ իր մեղանչումին պատճառը Եւան նկատեց (Ծն 3.12), իսկ Եւա զինք խաբելու գործողութիւնը օձին վերագրեց ըսելով. «Օձը զիս խաբեց եւ ես կերայ» (Ծն 3.13)։ Մարդ արարածին համար միշտ ուրի՛շն է յանցաւորը, միշտ ուրի՛շն է պատճառը, միշտ ուրի՛շն է մեղադրելին
27/09/2025
Հյուրասիրություն և օտարասիրություն. ինչքանո՞վ են տարբեր և ի՞նչ ընդհանրություններ ունեն: «Հյուրասիրություն» և «օտարասիրություն» բառերը ցույց են տալիս հյուրի, օտարի հանդեպ սիրո դրսևորման երևույթը: Հյուրասիրությունն արտահայտվում է նաև սիրալիրության զգացումով, կերակուր հրամցնելով: Այստեղից էլ հյուրասիրել բայը նշանակում է մեկին ուտելիք կամ ըմպելիք տրամադրելը, նրա հետ հաց կիսելը: Հյուրասիրությունը և օտարասիրությունը նույն
26/09/2025
«Ո՞ւր ես Ադամ»։ Աստուծոյ սէրը հանդէպ մարդ արարածին աւելի՛ մեծ է քան մարդուն սէրը հանդէպ Աստուծոյ, ահա թէ ինչու, Աստուա՛ծ է որ ճամբայ ելաւ փնտռելու համար մարդը եւ ո՛չ թէ մարդը՝ Աստուած։ Աստուած նայեցաւ դէպի երկիր երբ ո՛չ ոք հետաքրքրուած էր երկինքով։ Աստուած գթաց մեր վրայ երբ մենք անգթութիւն կը ցուցաբերէինք իրարու եւ իր նկատմամբ։ Աստուա՛ծ է որ Աստուած եւ մարդ հաշտութեան նախաձեռնութիւնը կատարեց։ Մեզմէ ո՞վ խնդրեց Աստուծմէ որ իր
25/09/2025
Մարդու ամուր հավատքն անբաժան է աղոթքից: Սուրբ հայրերն ասում են, որ երկարամյա աղոթքի փորձառությունը միանշնակորեն աստվածային սեր, ուրախություն և խաղաղություն է ծնում անձի հոգում: Երբ մաքրագործում ես սիրտդ, այն լցվում է աստվածային լույսով և խնդությամբ: Ուրախ մարդու համար որևէ բան դժվար չէ, որովհետև նա լեցուն է սիրով: Իսկ սերը ուժ է, զորություն, որ թույլ չի տալիս մարդու հոգուն սեղմվել, ընկճվել ու սպառվել: Աղոթքի աստվածային զորությունը
24/09/2025
«Պարտէզին մէջ քու ձայնդ լսեցի ու վախցայ, որովհետեւ մերկ էի ու պահուեցայ» (Ծն 3.10)։ Այս համարը ցոյց կու տայ, որ մեղքի իբրեւ հետեւանք երեք բաներ յառաջացան Ադամի եւ անոր ընդմէջէն մարդկային ցեղի կեանքին մէջ.- վախ, մերկութիւն եւ պահուըտուք։ 1- Վախ։ Այնքան ատեն երբ Ադամ եւ Եւա մեղք չէին գործած, վախ ըսուածը գոյութիւն չունէր անոնց կեանքին մէջ։ Ինչո՞ւ եւ ի՞նչ բանէ վախնային երբ Աստուած իրենց հետ էր զօրաւոր ախոյեանի մը պէս (Եր 20.11)։ Ինչո՞ւ վախնային
23/09/2025
Քրիստոսով նորոգված նոր մարդու համար կարևոր հիմք է հանդիսանում խոնարհությունը: Պատվիրանների իրագործումն առանց այս առաքինության ոչ միայն չի մոտեցնում մարդուն Աստծուն, այլ հակառակը՝ հեռվացնում է՝ դարձնելով Նրա թշնամին: Երբ բացակայում է խոնարհությունը, ներկա է հպարտությունը: «Ճշմարիտ է ասված, թե մեղքի սկիզբը հպարտությունն է: Քանի որ չարը, որից առաջ եկավ մեղքը, հպարտության պատճառով անկում ապրեց, իսկ հետո նախանձից գայթակղեցրեց մարդուն
Զորավոր Սուրբ Աստվածածին եկեղեցի