Մինչ այս խոսքերը հնչեցնելը, Տերն Իր առաքյալներին ասաց՝ մի նոր պատվիրան եմ տալիս ձեզ: Ինչպես Ես ձեզ սիրեցի, դուք էլ միմյա՛նց սիրեցեք: Եթե դուք միմյանց սիրեք, դրանով մարդիկ կիմանան, որ դուք Իմ աշակերտներն եք (Հովհաննես 13:34-35): Նոր և չհնացող պատվիրան, որի իրագործման կարևոր առաքելությամբ Հայ Առաքելական Սուրբ եկեղեցին իր ծառայասիրության ընթացքն է ապրում: ԱՀԹ առաջնորդական փոխանորդ Գերաշնորհ Տ. Նավասարդ արք. Կճոյանի օրհնությամբ, Զորավոր Ս. Աստվածածին .....

«Մեզնից ամեն մեկն ավետարանական թզենու նման տնկվել է Աստծո այգում, այսինքն՝ Եկեղեցու հովանու ներքո և ինչպես այգետերն է պտուղներ ակնկալում ծառից, այնպես էլ Աստված մեր մեջ պիտի փնտրի այն պտուղները, որոնց համար Նա մեզ ստեղծեց և բերեց Իր Եկեղեցի: Աստված մեզ ժամանակ է տալիս, որպեսզի ինքներս մեզ հարց տանք, թե ի՞նչ բարի գործեր եմ անում ես: Որո՞նք են այն պտուղները, որ Աստված ակնկալում է մեզնից: Դրանք քրիստոնեական առաքինություններն են` սերն Աստծո .....

Մարդկությունն իր գոյության ողջ ընթացքում օգտվում է բնության բարիքներից` բուսական, կենդանական աշխարհից, իր կենսական կարիքներն ապահովելու համար: Սակայն բնության օգտագործումը հանգեցնում է նաև բնական ռեսուրսների սպառման, բնության աղտոտման ու վնասման: Ինչպիսի՞ն է քրիստոնեական տեսակետը բնության հանդեպ վերաբերմունքի մասին: Բնությանն ու դրան առնչվող խնդիրների վերաբերյալ գիտությունն անվանում են էկոլոգիա: Էկոլոգիան կենդանի օրգանիզմների, .....

Սուրբ Պողոս առաքյալի խոսքով՝ մարդը միայն իր մասին չէ, որ պետք է մտածի, այլ նաև՝ ընկերոջ և մերձավորի մասին (Փիլիպեցիներ 2:4): Մտքերի և սիրո ամբողջական միությունը ձեռք է բերվում հպարտությունից և եսասիրությունից հեռու: Խոնարհ լինելու պարագայում է մարդը տեսնում իր նմանի կարիքը: Եկեղեցու հայրերը նշում են, որ եթե եսասերի համար բոլորը միջոց են, իսկ ինքը նպատակ, ապա զոհաբերությունից ծնված քրիստոնեական սերն ունեցողի համար բոլորը նպատակ են, ինքը .....

«Ի՜նչ բախտավոր են նրանք, որ պալատներում են ապրում ու բոլոր բարիքները վայելում»,- ասում են այս աշխարհի մարդիկ: Սակայն երանելի են նրանք, ում հաջողվել է իրենց կյանքը պարզեցնել, ազատվել աշխարհիկ կատարելագործման սեղմօղակից՝ այն բազմաթիվ հարմարություններից, որ հավասարազոր են բազմաթիվ դժվարությունների, և ներկայիս դարաշրջանի սարսափելի հոգեկան տագնապից: Մարդը տանջվում է, եթե չի պարզեցնում իր կյանքը: Իսկ պարզեցնելով՝ ազատվում է նաև այդ հոգեկան .....

Աստվածային և հավիտենական բարին մարդու համար հեռավոր և ոչ տեսանելի մի իրողություն չէ, ոչ էլ երազանք կամ հնարանք, այլ կենդանի իրականություն, որ հասանելի է մարդկությանն ու նրա փորձառությանը: Աստվածային բարին մարդը կարող է ձեռք բերել և դարձնել իրենը՝ նրանով լիացնելով իր սիրտը, հոգին և մարմինը: Եթե մարդն իր ողջ էությամբ փնտրում է Աստծուն, ապա առաջին հերթին այդ մեծագույն բարիքին նախ ինքն է արժանանում՝ միաժամանակ բաժնեկից դարձնելով իր մերձավորներին .....

«Գթասրտությունն այնպիսի առաքինություն է, որի շնորհիվ մարդն իր մեջ եղած սերը փոխանցում է ուրիշներին, ովքեր կապված չեն իր հետ ո՛չ ընկերային և ո՛չ բարեկամական կապերով, որոնց առջև ինքը չունի ոչ մի պարտավորվածություն և որոնցից հույս էլ չունի որևէ ակնկալիքի»,- ասել է անգլիացի փիլիսոփա, երգիծաբան և տնտեսագետ Բեռնարդ Մանդեվիլը (1670-1733 թթ.): Վերոնշյալ խոսքի համաձայն՝ սերն իր շուրջն է միավորում Աստծո մեծ ընտանիքի անդամներին: Աստվածային սիրո .....

Ոչինչ այնքան հեշտությամբ չի տանում մարդուն դեպի արդարություն, ոչինչ այնպես չի նպաստում աստվածմերձեցմանը, որքան գթասրտությունը՝ ողջ սրտից և ուրախությամբ ցուցաբերված գթասրտությունը հանդեպ կարիքավորը: Քանի որ, ըստ եկեղեցու հայրերի, անգամ Տիրոջ խոսքն է ցույց տալիս, որ Աստված կարիք ունի բարերարության՝ ասում եմ ձեզ, որովհետև Իմ այս փոքր եղբայրներից մեկին արեցիք այդ, Ի՛նձ արած եղաք (Մատթեոս 25:40): Եվ եթե Աստված աղքատացավ հանուն մեզ ու կարեկցաբար .....

Աստված իր ստեղծած մարդուն բնակեցրեց բերկրության դրախտում, որը գեղեցկատեսիլ էր և առատ ամեն ինչով: Թվում էր, թե անելու ոչինչ չի լինի, բայց Աստված պատվիրեց առաջին մարդուն, որ աշխատի, մշակի և պահպանի այն: Անգամ դրախտում Աստված աշխատելու պատվեր տվեց: Երբ Նա Ադամին և Եվային վտարեց դրախտից անհնազանդության մեղքի պատճառով, մյուս պատիժների հետ միասին ասաց նաև հետևյալը. «Ճակատիդ քրտինքով քո հացը ուտես» (Ծննդոց 3:19): Սա պատիժ էր թե՛ առաջին մարդկանց .....

Քրիստոնյայի համար կարևորագույն նպատակ է ամեն օր հոգևոր աճ ունենալը, կյանքն այնպես ապրելը, որ այն ուղղորդի իրեն դեպի փրկություն: «Ինչի վրա, որ ծախսես կյանքդ, այն էլ կդառնա կյանքիդ իմաստը: Նրա համար, ով սիրում է Աստծուն, կյանքը դառնում է հավիտենություն: Գնա Աստծո հետևից և կյանքդ կկարգավորվի, սկսիր կյանքդ կարգավորել, կկորցնես թե՛ այն և թե՛ Աստծուն»,- ասել է վանական Սիմեոն Աթոսացին: Հունվարի 11-ին Զորավոր Ս. Աստվածածին եկեղեցում, հոգևոր .....