Մեր Տիրոջ՝ Հիսուս Քրիստոսի աշխարհ գալով աշխարհը համակվեց փրկության հույսով. «Եվ Բանը մարմին եղավ ու բնակվեց մեր մեջ, և տեսանք Նրա փառքը, նման այն փառքի, որ Հայրն է տալիս Միածնին՝ լի շնորհով և ճշմարտությամբ» (Հովհ. 1:14): Փրկչին ընդունողները, Նրա խոստման համաձայն, Աստծու որդիները կոչվելու պատվի արժանացան. «Իսկ Իրեն ընդունողներին և Իրեն հավատացողներին Նա իշխանություն տվեց Աստծու որդիներ լինելու. ո՛չ արյան ճամփով և ո՛չ էլ մարմնի կամ .....

«Ներեցե՛ք, և ներում պիտի գտնեք» (Ղուկ․ 6.37)։ Իսկապես, բոլորս էլ կարիք ունենք լսելու Տիրոջ այս խոսքը․ «Ներեցե՛ք, և ներում պիտի գտնեք»։ Բոլորս էլ կարիք ունենք Աստծու ներման, ինչպես նաև՝ ներելու միմյանց։ Արդյոք Ձեր մեջ կա՞ն այնպիսիք, որոնք իրենց սիրելիներից, ծանոթներից, իրենց մտերիմ համարողներից վիրավորված ու սառած լինեն։ Ձեզ ամենքիդ, առանց բացառության և առանց զանազանության, մեկ անգամ ևս պիտի հիշեցնեմ Հիսուսի այս վսեմ ու բացարձակ .....

Քանի դեռ Աստված սիրում է մեզ, մենք կանք Կան մարդիկ, որոնց մասին անհնար է ասել «կար»։ Չէ՞ որ մարդն ապրում էր երկրի վրա, հաստատ, իսկ հետո մահացավ ու չկա այլևս։ Նշանակում է՝ կա՞ր։ - Ինչո՞ւ կար։ Ահա ես տեսնում եմ նրա քայլվածքը, լսում ձայնը և հուզվում, ասես նա իսկապես մտել է սենյակ։ - Բայց չէ՞ որ դա միայն հիշողության մեջ է, իսկ այստեղ, հիմա նա չկա, բացակա է։ - Նա չկա, բայց չկա ինչ-որ ուրիշ կերպ, ասես խոսքը կենդանի բացակայության մասին է, որովհետև, .....

Սուրբ Աստվածածնի անսերմ հղիության խորհդանշանն է աշխարհի արարման ժամանակ առանց վար ու ցանքի, միայն Աստծո խոսքով հողի` բույսեր աճեցնելը (Ծննդ. 1.11-12): Մարդկության մեղքերի համար Քրիստոսի զոհագործության խորհրդանշանն է Աբրահամի կողմից իր որդի Իսահակի փոխարեն Աստծո պարգևած խոյի մորթվելը: Քրիստոսի մարդեղացման և մարդկանց մեղքերի բոցից փրկելու խորհրդանշանն է հնոցի բոցից Դանիել մարգարեի երեք ընկերների փրկվելը: Ն.Ք. 586 թ. Բաբելոնի Նաբուգոդոնոսոր .....

«Ավելի կործանարար կիրք, քան նախանձը, մարդկային հոգում չի էլ ծնվում: Նա այնքան չի վնասում օտարներին, որքան՝ իրեն կրողին: Ինչպես ժանգն է քայքայում երկաթը, այդպես էլ նախանձը՝ այն հոգուն, որի մեջ նա ապրում է»,- ասել է Սբ. Բարսեղ Կեսարացին: 18-րդ դարի ֆրանսիացի փիլիսոփա և գրականագետ Կլոդ Հելվեցիուսը նախանձի մասին ասել է, որ այն բոլոր կրքերից ամենանողկալին է և նախանձի անվան ներքո ատելությունն է, դավաճանությունն ու ինտրիգը: Նախանձ մարդը .....

Սեր ունենանք, հեզություն, խաղաղություն,- հորդորում էր հայր Պորֆիրիոսը։- Այդկերպ կօգնենք չարի տիրապետության տակ գտնվող մեր մերձավորին։ Մեր օրինակը խորհրդավոր կերպով ճառագում է մեկ այլ մարդու վրա ոչ միայն այն ժամանակ, երբ մարդը կողքիդ է, այլև երբ հեռու է։ Սովորենք այդկերպ փոխանցել մեր բարի տրամադրությունը։ Ավելին, անգամ երբ խոսում ենք մեկ այլ մարդու մասին, որի վարած կյանքին հավանություն չենք տալիս, նա զգում է այդ, և մենք նրան վանում ենք․․․ .....

Մարդն արարվել է, որպեսզի ճանաչի Իր Արարչին, Նրանով հաղորդ դառնա իրական ուրախությանը և իրական կյանք ունենա: Նա, ով Աստծուց հեռու այլ կյանք է փնտրում, բախվում է թե՛ իր միջավայրի, թե՛ իր մերձավորների և թե՛ իր հետ: Ինչպես ասում է Հակոբոս առաքյալը. «Ցանկանում եք շատ բաներ, բայց չեք կարող ունենալ, ուստի և սպանում եք: Նախանձում եք, բայց չեք կարող ձեռք բերել. և ահա կռվում եք ու պայքարում: Ձեր ուզածը չեք ունենում, որովհետև չեք խնդրում Աստծուց. կամ խնդրում .....

Եվ բոլոր շնորհների Աստվածը, որ ձեզ կոչեց իր հավիտենական փառքին Քրիստոս Հիսուսի միջոցով, և որին մի փոքր ժամանակ չարչարակից պիտի լինեք, թող հաստատահիմն դարձնի ձեզ (հմմտ. Ա Պետ. 5. 10)։ Աստվածային շնորհի հայտնությունների մեջ այնպիսի հուզիչ ու գրավիչ դեպք չգիտեմ, քան այն, որ Աստված դժբախտ մեղավորների «վերականգնումով» ոտքի կանգնելու առիթ է տալիս բոլոր նրանց, ովքեր միևնույն դժբախտ ու մեղավոր կացության մեջ են հայտնվել: Այդպիսով Աստված ոչ .....

Սակայն մեզ սիրում են, և դա ուժ է տալիս Ուղղափառ մարդու համար ամենամեծ դժվարությունը Քրիստոսի մասին խոսելն է։ Բառերը չեն հերիքում։ Ոգեշնչումը սպառվում է։ Հայացքը՝ մարում։ Դեռ մեկ րոպե առաջ «պիոներական» եռանդով պատմում էիր հայր Պաիսիոսի, Աթոսի հնությունների մասին, հիշատակում արտասվող սրբապատկերները, և հանկարծ քեզ կոպտորեն ընդհատում են․ - Պատմի՛ր Հիսուսի մասին։ Իսկ ի՞նչ ասես Նրա մասին։ Խորը հոգոց հանելով ասում ես․ «Չարչարեալ, խաչեալ, .....

Քրիստոնյան ընթանում է այն ճանապարհով, որ ուղենշեց Քրիստոս՝ ասելով. «Ես եմ ճանապարհը, ճշմարտությունը և կյանքը» (Հովհ. 14:6): Քրիստոսի հետևորդն այս երկրի վրա ապրում է որպես ճամփորդ: Իսկ որևէ տեղ ճամփորդող անձը, սովորաբար, չի ծանրաբեռնում իրեն ավելորդ իրերով, այդպես է վարվում նաև քրիստոնյան, որ ճանապարհվում է դեպի երկնային հայրենիք. նա չի գրավվում երկրայինով ու ժամանակավորով, այլ տենչում է երկնայինին, գործում է հանուն Աստծու փառքի՝ ամեն .....