26 Նոյեմբեր, Գշ
29/06/2020
Սաղմոս Դավթի, Երեմիայի ձեռքով՝ եբրայերենում անվերնագիր: Խոստովանում է, որ հնում անվերնագիր է գտել, և ինքն է տվել Երեմիային, որ նույն եղանակով ողբաց Իսրայելի վրա, և որ նրանը չէ այս սաղմոսը, և նա Բաբելոն նույնպես չգնաց, այլ սուրբ Դավիթը Հոգով տեսնելով պանդխտության մեջ գտնվող գերու տառապանքները և ողբալու վայրը՝ ասում է. 1. Առ հետս Բաբելացւոց, անդ նստէաք և լայաք, որպէս յիշեցաք մեք անդ զՍիովն: Բաբելոնի գետերի մոտ՝ այնտեղ նստած լալիս էինք,
26/06/2020
13. Որով պնդեալ զմէջս մտաց ձերոց՝ զուարթացեալք բովանդակ սպասիցէք հասելոց ձեզ շնորհացն ի յայտնութեանն Յիսուսի Քրիստոսի: 14. Իբրև զորդիս հնազանդութեան. մի՛ կերպարանեալք առաջին ձերովք անգիտութեանն ցանկութեամբք: 15. Այլ ըստ սրբոյն, որ կոչեաց զձեզ, և դո՛ւք սուրբք յամենայն գնացս ձեր լինիջի՛ք: 16. Վասն որոյ գրեալ է, եթէ եղերո՛ւք սուրբք, զի ես սուրբ եմ: 17. Եւ եթէ Հայր կոչիցէք զայն, որ առանց ակնառութեանն դատի ըստ իւրաքանչիւր գործոց. ապա երկիւղիւ
25/06/2020
Նախկինում մենք արդեն խոսել ենք մի երիտասարդի մասին, որի պատմությունը ջանասեր ունկնդիրը պիտի որ հիշի այն ժամանակ Ղուկասի ավետարանած օրինակի հիման վրա մեր պատմածից, իսկ այժմ ուսումնասիրենք մեկ այլ երիտասարդի պատմությունը, որը տարբեր է նախկինում մեր քննարկածից, քանի որ այն առաջինը, որին անդրադարձանք, փորձիչ էր, որ ուզում էր իր բերած պատճառաբանությունները հիմք դարձնելով՝ ստանալ այն, ինչ կամենում էր: Իսկ ահա մեր այս երիտասարդը ողջախոհաբար
24/06/2020
Ոչ մի դարաշրջան քրիստոնեական հոգու համար այնքան գայթակղիչ և վտանգավոր չի եղել, որքան մեր դարաշրջանը: Գուցե եղել է ավելի տանջալի և ավելի դժվար ժամանակաշրջան, ինչպես օրինակ, մարտիրոսների դարաշրջանը, երբ նրանք ահեղ տանջանքների և ահավոր մահվան էին դատապարտվում: Սակայն մինչ այս երբեք չեն եղել գայթակղության առումով այսքան վտանգավոր ժամանակներ: Գիտական և հատկապես տեխնիկական նվաճումները, որոնք եղել են մարդկային կյանքը հեշտացնելու նպատակով,
23/06/2020
Ալելուիա Կրկնությամբ է ասում, թերևս այստեղ կրկնում է այնպես, ինչպես որ աստիճանների սաղմոսից առաջ դնում էր «ալելուիա» վերնագիրը: Տարբեր խրատներից բոլորի համար օգտակար բան է կազմում, քանի որ ասում է ընդդեմ նրանց, ովքեր արարածներին ինքնագո են համարում և կամ այլոց, և նրանց, ովքեր հայտարարում են, թե Աստծու [կողմից են ստեղծվել] բարին ու չարը: Ուստի ձայնում է բոլոր ազգերին՝ ասելով. 1. Խոստովան եղերուք Տեառն, զի բարի է, զի յաւիտեան է ողորմութիւն
22/06/2020
Քրիստոնյայի գրեթե ողջ կյանքը անցնում է ստի և ճշմարտության հակասության մեջ: Ճշմարտության աղբյուրը Աստված է: Սրա մասին վկայում է Սուրբ Գիրքը՝ Նրա խոսքը ճշմարտություն է (Առակ. 8:7), Նրա օրենքը ճշմարտություն է (Սաղմ. 118:142) և սերնդե-սերունդ մնում է Նրա ճշմարտությունը (Սաղմ. 118:90): Ճշմարիտ վկայություն տվողները հնազանդվում են ճշմարտության հեղինակին՝ Աստծուն և Նրա կամքն են կատարում: Նրանք, ովքեր սուտ վկայություն են տալիս, դառնում են ստի հեղինակի՝ սատանայի
20/06/2020
Ճշմարիտ աստվածսիրություն Գյուղերից մեկում, երբ եկեղեցու սպասավորը քարոզում էր աստվածային ճշմարտությունները` խոսելով Աստծո հանդեպ սիրո և աղոթքի անհրաժեշտության մասին, մի ծեր տատիկ բողոքելով ասաց. «Ինչ է, որ եկեղեցու մեջ կանգնեմ ու Աստված, Աստված կանչեմ, Աստված ինձ հա՞ց պիտի տա, պիտի նորից դատարկ դուրս գամ»: Որքա՜ն հակառակ է նման մտածելակերպը այն սրբերի կյանքին, ովքեր պատրաստակամությամբ նեղություններ են կրել ու նահատակվել հանուն
19/06/2020
«Քանի որ ես սովոր եմ գոհ լինել իմ վիճակից» (Փիլիպ. Դ 11): Ահա մի խոսք, որը ձեզնից շատ քչերը պիտի կարողանային յուրացնել կատարյալ անկեղծությամբ: Գոհ լինել այն վիճակից, որում մարդը գտնվում է, սովորական, հասարակ բան չէ: Մենք բազմիցս ու գրեթե ամենուր հանդիպում ենք դժգոհողների՝ հուսահատ ու ընկճված դժգոհողների: Չեմ սխալվի, եթե ասեմ, որ շատ աննշան թվով ազնիվ քրիստոնյաների ենք հանդիպում, որոնք գոհ և ուրախ են այն վիճակից, որում գտնվում են: Բայց